2 lutego 1870 r, Antonia María de Oviedo y SchönthalZ mądrością osoby, która ciągle poszukuje, wybrała nowe imię: Antonia Maria de la Misericordia.
W opowieściach proroków miłosierdzie jest przemożną cechą Boga, który słyszy cierpienie tych, którzy zostali potępieni na ziemi przez innych ludzi, i interweniuje z miłości.
Dla Matki Antonii kobiety stają się kluczem misyjnym, a miłość im ofiarowana staje się posoką i duchem zgromadzenia. Odsłaniają nam one oblicze Boga.
Życie Antonii Marii, jej tożsamość jako silnej i inteligentnej kobiety oraz tożsamość matki, nauczycielki i zakonnicy, zapowiadają życie dla współczesnych kobiet. Antonia Maria była kobietą, zamieszkałą przez Boga, która odkryła wolność i pokorę, by być w pełni obecną, aby hojnie oddać swoje życie dla dobra innych.
Jego głównym pragnieniem było być w pragnieniu Boga. Ludzkim spojrzeniem odkryła życie, a spojrzeniem humanizującym je wzmocniła. Kobieta z pasją życia, kontemplowała piękno i sztukę Stworzenia. Umiejętności artystyczne w zakresie literatury, muzyki i malarstwa uszlachetniały jej wrażliwość. Głęboko rozwijała swoje studia i kultywowała własny talent w społeczeństwie, w którym sfera aktywności kobiet była bardzo ograniczona.
Antonia María wiedziała, jak wykorzystać czynniki kulturotwórcze, by poprzez kulturę wejść w świat współczesny. Przez całe życie wykorzystywała swoją inteligencję i entuzjazm do nauki, a także do odważnego nauczania.
Ból wielu kobiet uprawiających prostytucję nie był dla niej stracony. Zaskoczona i wzruszona odkryła powołanie do godnej służby.
Jej gotowość do oddania życia, poprzez otwarcie pierwszego schroniska, spowodowała wewnętrzną przemianę, która radykalnie wpłynęła na jej życie i na życie wielu kobiet.
Powołanie oblat
Powołanie, które otrzymałyśmy, czyni nas szczególnie wrażliwymi na niesprawiedliwości, w których wiele kobiet jest zanurzonych w sytuacjach prostytucji, przemocy ze względu na płeć i handlu w celu wykorzystania seksualnego.
To prowadzi nas do życia jako kontemplatycy w działaniu, do modlitwy z kobietami do Boga, który je słucha i pomaga im uwierzyć w siebie i w to, że ucisk i śmierć nie mają ostatniego słowa.
Wezwani do życia we wspólnocie, tworzymy rodzinę, która jest wyrazem braterstwa i znakiem radości, miłosierdzia, czułości i nadziei w różnych rzeczywistościach. A jest to możliwe, ponieważ wierzymy w Boga, który każdego dnia oferuje nam możliwość uwolnienia nas od tego, co nas uciska i daje nam siłę, byśmy mogli wstać i iść patrząc z nadzieją w przyszłość.
Powrót do istoty charyzmy
Druga setna rocznica urodzin Antonii Marii de Oviedo y Schönthal jest okazją do ukazania życia wielkiej kobiety, która z całkowitym zaufaniem do Boga odważyła się założyć i zasilić Zgromadzenie o własnej nazwie, którą sama zaszczyciła: Oblatki Najświętszego Odkupiciela.
Kobieta, której życie ujawnia wdzięczność, akceptację, przebaczenie, współczucie, inteligencję, odwagę, radość i siłę połączoną z kruchością tej, która wie, że należy tylko do Boga.
Dla Zgromadzenia oznacza to możliwość ożywienia, uaktualnienia i rozwinięcia charyzmatu i misji, wprowadzonych w rzeczywistość świata, uważnych na zmiany społeczne i sytuacje większej bezbronności kobiet.
Czas sprzyjający propagowaniu kultu Czcigodnej Matki Antonii de la Misericordia, której proces beatyfikacyjny jest wciąż aktywny, w oczekiwaniu na uznanie jej świętości przez Kościół.
Pragniemy nadal w innowacyjny sposób rozwijać oblacki charyzmat i misję. Uważni i otwarci na to, czego wymagają najbardziej wrażliwe realia świata, i odpowiadający w sposób kreatywny i odważny.
Promowanie równości i integracji oraz potępianie handlu kobietami i dziewczętami w celu wykorzystania seksualnego oraz wszelkiego rodzaju sytuacji naruszających prawa człowieka.
Chcemy dać światu znać, że życie może wygrać walkę ze śmiercią. Że można żyć z podstawowych wartości, jakimi są: przyjęcie, szacunek, sprawiedliwość, równość i miłość.
Wicepostulator do spraw beatyfikacji Matki Marii Antoniny
