Ameryka Łacińska

Mama Antula, pierwsza w 100% argentyńska święta

Antonia Paz de Figueroa, lepiej znana jako "Mama Antula", zostanie wyniesiona do chwały ołtarzy 11 lutego 2024 r. przez papieża Franciszka.

Hernan Sergio Mora-22 grudnia 2023-Czas czytania: 4 minuty

Zdjęcie: Portret Mamy Antuli ©OSV News artwork/Catholic Press Photo

"Będzie pierwszą prawdziwie argentyńską świętą". Tymi słowami Andrea Tornielli, dyrektor watykańskiej Dykasterii ds. Komunikacji, opisał Antonię Paz de Figueroa, lepiej znaną jako Mama Antula. Ta Argentynka zostanie wyniesiona do chwały ołtarzy 11 lutego 2024 roku przez papieża Franciszka.

Urodzona w 1730 r. w Silipica, w głębi argentyńskiej prowincji Santiago del Estero i zmarła 7 marca 1799 r. w Buenos Aires, w jednej ze swoich biografii została nazwana "najbardziej buntowniczą kobietą swoich czasów".

Autorka tej książki, Nunzia Locatelli, wraz z Cintią Suares, zaprezentowała we wtorek 19 grudnia 2023 r. w watykańskiej filmotece nową biografię: "Mama Antula, wiara zbuntowanej kobiety".

W wydarzeniu wzięli również udział ambasador Argentyny przy Stolicy Apostolskiej, Maria Fernanda Silva; prefekt watykańskiej Dykasterii ds. Komunikacji, Pablo Rufini i sekretarz tej dykasterii, bp Lucio Ruiz. Podczas wydarzenia wspominano Mamę Antulę i burzliwy okres, w którym żyła, naznaczony wydaleniem Towarzystwa Jezusowego z terytoriów Korony Hiszpańskiej na rozkaz króla Karola II.

Antonia Paz de Figueroa, należąca do ważnej rodziny tamtych czasów, która również była świadkiem zamknięcia tak zwanych redukcji jezuickich, a ich księży przykuto łańcuchami i zabrano jako przestępców, była zdeterminowana, aby kontynuować organizację rekolekcji ignacjańskich, umożliwiając udział w nich około 70 000 osób z najróżniejszych klas społecznych, pomimo ryzyka, jakie się z tym wiązało.

Niepublikowane objawienie wygłoszone przez bpa Ruiza podczas prezentacji dotyczyło Claudio P., osoby cudownie uzdrowionej za wstawiennictwem błogosławionej Antonii. Kiedy miał 17 lat i był w seminarium, spotkał ówczesnego prowincjała Jorge Bergoglio, który "poklepał go po plecach i zasugerował, aby poszukał innej drogi powołania, obiecując mu, że pobłogosławi jego żonę i dzieci". I "jak pięknie", dodał, "widzieć, że Franciszek będzie tym, który kanonizuje orędowniczkę cudu, który pozwolił jej dalej żyć".

Na zakończenie Ruiz przypomniał o czterech tysiącach kilometrów, które ta święta kobieta pokonała niosąc drewniany krzyż i podkreślił, że "jest ona darem dla tak wielu, którzy idą z nadzieją".

Cud

Mamie Antuli przypisuje się cud pana Claudio (urodzonego w 1959 r.), który doznał "udaru niedokrwiennego" z zawałem krwotocznym w kilku obszarach, głęboką śpiączką, sepsą, opornym wstrząsem septycznym, z niewydolnością wielonarządową.

W filmie pokazanym podczas prezentacji tej nowej biografii, jego żona opowiedziała o sytuacji klinicznej podczas jego hospitalizacji na oddziale intensywnej terapii, z diagnozą "pewnej śmierci" po tomografii komputerowej, która później zmieniła się w "stan wegetatywny" w najlepszej hipotezie. I podkreśliła, że dziś, z pomocą fizjoterapii, prowadzi normalne życie".

Porównując wnioski naukowe wyciągnięte przez lekarzy prowadzących leczenie i konsultację medyczną z 14 września 2023 r. w sprawie uzdrowienia pana C.P. z tekstami poświadczającymi wzywanie błogosławionej Marii Antonii od św. Józefa, związek między wzywaniem a uzdrowieniem stał się jasny i oczywisty" - donosi Vatican News.

Również za pośrednictwem wideo, burmistrz Santiago del Estero, Diego Fares, przypomniał, jak mieszkańcy Santiago del Estero zawsze pamiętali o Mamie Antuli, nawet gdy wydawało się, że historia o niej zapomniała.

Życie Mamy Antuli

W wieku 15 lat, w 1745 r., przyjęła habit "beaty" pod imieniem Maria Antonia de San José, składając śluby prywatne i wstępując do tak zwanego "Beaterio".

Zaczęła prowadzić życie wspólnotowe i pomagać dzieciom i chorym pod kierunkiem jezuity Gaspara Juáreza, który podarował jej jezuicką sutannę, którą zatrzymała przy sobie.

W 1767 r., po wydaleniu jezuitów, Maria Antonia, mając już 37 lat, dojrzała do zamiaru kontynuowania, pomimo zakazów, apostolatu Ćwiczeń Duchowych. Miała wsparcie swojego spowiednika i biskupa miasta Santiago del Estero, gdzie otworzyła dom.

Podróżował przez Santiago del Estero, Silípica, Loreto, Salavina, Soconcho, Atamasqui. Później udał się także do innych prowincji, takich jak Catamarca, La Rioja, Jujuy, Salta i Tucumán.

We wrześniu 1779 r. w Buenos Aires poprosił wicekróla i biskupa o pozwolenie na zorganizowanie Ćwiczeń, które trwały około 10 dni. W następnym roku otrzymał je i rozpoczął rekolekcje, które przyniosły znaczące duchowe owoce i w ciągu czterech lat zgromadziły ponad 15 000 osób.

Podróżował również do Urugwaju, a po powrocie do Buenos Aires rozpoczął budowę Świętego Domu Ćwiczeń Duchownych przy Alei Independencia 1190, który jest dziś jednym z najstarszych budynków w mieście.

Zmarła w wieku 69 lat i została pochowana w bazylice Nuestra Señora de la Merced w stolicy Argentyny. W 1799 roku jej ciało zostało przeniesione do bazyliki Santo Domingo i obecnie znajduje się w kościele Nuestra Señora de la Merced.

Proces Mama Antula

Silvia Correale, postulatorka sprawy Antonii Figueroa de Paz od 1998 r., wskazała, że diecezjalna instrukcja, lub Proceso Informativo, jak ją wówczas nazywano, w sprawie Mamy Antuli, otwarta w 1905 r. w Buenos Aires, była pierwszą sprawą badaną w tym kraju.

"Wnuki współczesnych przychodziły zeznawać, mówiąc: "odkąd miałem dziesięć lat, słyszałem o..." lub "wiem od moich rodziców i przodków...", zawsze powtarzając sławę świętości Antonii Paz de Figueroa, która dotarła do ich uszu.

Wśród dokumentów, które znaleźli, wraz z Mons. Guillermo Karcherem, zewnętrznym współpracownikiem sprawy i redaktorem biografii Positio super vita, virutibus, fama sanctorum et signorum, "Misje znalezione w Archiwum Państwowym w Rzymie, niektóre napisane bezpośrednio przez Mamę Antulę lub podyktowane przez nią, odpowiadające na listy lub pisma, takie jak te wysłane przez Ambrosio Funesa, brata Deána Funesa".

Na stronie Positio super vita, virtutibus, fama sanctitatis et signorum został wygłoszony w 2003 r.; po przejściu przez Komisję Teologiczną i Komisję Zwyczajną Kardynałów i Biskupów, papież Benedykt XVI zezwolił na publikację dekretu o cnotach 1 lipca 2010 r. i został Czcigodnym.

W marcu 2016 r. papież Franciszek zezwolił na publikację dekretu o cudzie, a w sierpniu tego samego roku w mieście Santiago del Estero (Argentyna) odbyła się ceremonia beatyfikacji Antonii Paz de Figueroa.

W 2018 r. rozpoczęto proces o prawdopodobny cud kanonizacji i uzyskano pozytywną opinię Konsultacji Medycznej, Komisji Teologicznej i Ordynariusza Kardynałów.

W dniu 24 października 2023 r. papież Franciszek zezwolił na publikację dekretu o cudzie, a datę ceremonii kanonizacji wyznaczono na 11 lutego 2024 r.

AutorHernan Sergio Mora

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.