Madryt, Rzym, Nowy Jork, Urugwaj i Kamerun to tylko niektóre z miejsc, w których można znaleźć prace Diany Garcìa Roy.
Ta młoda hiszpańska artystka znana jest przede wszystkim z rzeźby, ale także z innych dyscyplin, takich jak projektowanie i malarstwo.
Jest autorem takich dzieł jak Madonna della Speranza, figura maryjna w kaplicy na wzgórzu nad fiume Uatumà, w sercu puszczy amazońskiej. Albo ołtarz główny kościoła parafialnego San Manuel Gonzalez w San Sebastian dei Re w Spegnie. I wiele innych dzieł sztuki astratektowej. Diana Garcia Roy ukończyła sztuki piękne na Uniwersytecie Compplutense w Madrycie i od ponad dwóch dekad zajmuje się rzeźbą.
"Zawsze miałem prawdziwe wewnętrzne pragnienie, aby zmaterializować moje osobiste doświadczenia miejsc, przestrzeni architektonicznych, pasję do opisywania piękna, które kocham wokół siebie, sottolinea Diana Garcia Roy.
Mało tego, utorował sobie drogę na polu artystycznym i dziś jest wiele wystaw osobistych i zbiorowych, w których brał udział.
W tych latach Diana otrzymała dofinansowanie na twórczość artystyczną od prestiżowych instytucji takich jak Casa di Velazquez, Fondazione Marcelino Botin, firma Barta & Partners oraz od Ministerstwa Spraw Zagranicznych dla Accademia di Spagna w Rzymie. "Dzięki tym funduszom i projektom, które zostały mi powierzone z zaufaniem, rozwinęłam się w swoim osobistym projekcie".
Pobyt w pracowni Venanzio Blanco spowodował moment zmiany w sposobie pojmowania rzeźby i procesu twórczego: "Zmieniło to sposób, w jaki postrzegam rzeźbę. Przedstawił mi swoje prawdziwe uczucia związane z kreatywnością. Mam wielki podziw dla jego osoby i twórczości".
Artysta odkrywa swój styl twórczy jako kreację zrodzoną z serca: "Staram się przełożyć na estetyczny wyraz ideę, którą mam w swoim wnętrzu. Używam języka, który gra z fortepianem, może bardziej architetonicznego, ale który bardzo wyraźnie zaznacza ludzki odcisk w procesie wykonawczym. Szukam rzeźby, która oddaje ducha, która w szczery sposób dociera z serca. To przekazuje tym, którzy ją zachowują to, co pozostało we mnie jako głęboka droga. Krótko mówiąc, że jest transcendentny, z siłą i wrażliwością".
Wśród licznych prac i rzeźb tego artysty "bardzo ważne są dla mnie te upamiętniające ofiary terroryzmu oraz rzeźba poświęcona Miguelowi Angelowi Blanco, zamordowanemu przez grupę terrorystyczną ETA.
"Vedere lo spirito. L'opera di arte sacra
Diana Garcìa Roy mówi, że "powoli przybywa dzieł sztuki sakralnej, które wykonałam w wielu krajach". I tak w oratoriach i kościołach w Nowym Jorku, Rzymie, Argentynie i Portoryko znajdują się dzieła tej młodej hiszpańskiej rzeźbiarki.
Czym jest sztuka sakralna dla artysty, który część swojej twórczości poświęca temu spotkaniu Boga z człowiekiem ze sztuki? Diana Garcia Roy odpowiada, że chodzi o "widzenie ducha". Rzeźbiarka utrzymuje, że sztuka figuratywna nie zawsze jest synonimem dobrej sztuki sakralnej: "E' necessario un minimo di figurativo per potersi elevare a partire proprio da questo. To prawda, ale nie możemy pozostawać zbytnio na poziomie estetycznym, na wyglądzie. Chodzi o to, by zrobić krok naprzód: zobaczyć ducha, który jest w środku, odnaleźć jego wewnętrzną siłę, jego transcendentny wyraz, odkryć pochodzenie świętości pewnej postaci i znaleźć sposób jej wyrażenia. To wielkie wyzwanie, wcale niełatwe".
Istnieje pewien aspekt, w którym idea rzeźbiarki pozostaje w konflikcie z ideą malarza i rzeźbiarza Antonio Lopeza, który pomimo swojego hiperrealizmu, odbiega od koncepcji, że sztuka religijna powinna być skoncentrowana na tym, co religijne i w pewnym sensie "artystyczne" (por. Omnes n. 711). Według Garcia Roy "Tak jak modlitwa wprowadza nas w kontakt z Bogiem, tak sztuka sakralna musi wziąć nas za rękę i doprowadzić do tego samego celu. Musi przekazywać transcendencję, duchowość, która podnosi duszę".
Wśród jej dzieł o tematyce religijnej, wykonanie ołtarza hiszpańskiego kościoła parafialnego San Manuel Gonzales było dla tej artystki prawdziwym wyzwaniem. Panel o wysokości około 12 metrów składa się z siedmiu paneli, każdy o wysokości czterech metrów, rozmieszczonych w trzech rzędach.
Diana sottolinea che "La pala della parrocchia di san Manuel Gonzalez è stata una grande sfida nella quella ho imparato moltissimo". Dla katolika i praktykującego artysty udział w budowie domu Bożego jest zawsze wielką odpowiedzialnością. Dla Diany "To, co dla mnie osobiście było najbardziej budujące, to przyjemność robienia czegoś twórczego w służbie Bogu, towarzyszenie w obszarze tabernakulum eucharystycznego. I stwierdziłem, że dzięki swojej pracy mogę pomóc ludziom w modlitwie".
Un volto che porta a Dio
Jak wybrać kształt figury Madonny lub krucyfiksu? Garcia Roy odpowiada, że to nie jest tylko "artystyczne", ale "Staram się przekazać duchowy sens moich doświadczeń poprzez medium rzeźby. Nie pretenduję do określenia roli Madonny czy Jezusa. Byłoby to z mojej strony pretensjonalne i uważam, że nie pomogłoby. Podchodząc do piękna staram się dekontekstualizować wolty, idealizować je w taki sposób, aby stały się ponadczasowym, duchowym pięknem, unikając patrzenia na człowieka od strony żywych. Szukam tej woli, która porusza się w najbardziej intymnych i doprowadza nas do Boga.
Sulla dimensione dell'arte sacra Diana ha le idee chiare: "Moim wielkim wyzwaniem jest dotarcie do serca człowieka i zaproszenie go do nawrócenia. Znaleźć, wychodząc od wiary, sposób na wyrażenie piękna Boga w sposób, który głęboko porusza i przemienia nasze serca.
Hoshi. Stella
Jeden z obecnie realizowanych projektów otrzymał nazwę Hoshi. Con questo concetto Diana Garcia Roy "nazywa pracę wielu lat: ważne projekty i rzeźby sztuki sakralnej".
Attraverso Hoshi "Zamierzam nadać widoczność i ułatwić zakup wykonywanych przeze mnie reprodukcji w krótkim formacie, którymi wiele osób interesuje się od dawna. Chodzi o stworzenie nowej opery, poszerzenie różnorodności i zaoferowanie kontaktu dla nowych zasieków. Sono opere appropriate tanto per la casa che per il giardino, e anche per una chiesa...". która od wiosny przyszłego roku będzie dostępna na stronie internetowej, ale będzie też dostępna na Instagramie i Facebooku.
Wybór nazwy nie jest przypadkowy. Hoshi" oznacza po giappońsku "stella", a "Diana" po giappońsku "stella". "Chce oddać ten druk pod opiekę Madonny. Jest Stellą poranka, Stellą Wschodu. A ponieważ zawsze pociągała mnie sztuka Giapponese, wybrałem ten język na nazwę strony".
Każde dzieło jest dla Diany Garcia Roy wyjątkowe, czy to część kolekcji sztuki astratektowej, czy też dzieła sztuki sakralnej, które w ostatnich latach modelowała swoimi rękami. Dziś, jak to dziś, nie ma ona preferencji do żadnej konkretnej pracy: "ognuna ha la sua storia, le circostanze che l'hanno accompagnata, per tutte ho grande amore. E' vero che ce ne sono alcune che mi piacciono più di altre, la quelle che mi interessano di più sono quelle che ho ho nella mente, nel cuore, e che sto desiderando di plasmarle nella materia".
Tak więc, jak nie predilige una sua opera, neppure si sofferma su opere altrui, ma che ne apprezza molte, soprattutto queste che. "con la loro bellezza mi conquistano, mi entrano dentro elevando lo spirito".
