Odkąd papież Franciszek ogłosił Jubileusz Roku Świętego 2025, pojawiły się różne interpretacje. Są tacy, którzy wskazują, że ten Jubileusz ma "smak pożegnania", być może dlatego, że intensywny program wydarzeń i interwencji, które papież Franciszek zaplanował na wszystkie tygodnie roku jubileuszowego, wymaga młodego, silnego i zdrowego mężczyzny. Można to również interpretować odwrotnie: po zamknięciu Synodu Synodów Ojciec Święty chciał zaprosić całą ludzkość do przybycia do Rzymu, aby przeżyć intensywny czas nawrócenia i otrzymać łaski Synodu.
Jubileusz 2025
Motto wybrane przez papieża Franciszka na ten Rok Jubileuszowy Kościoła powszechnego od 24 grudnia 2024 r. do 6 stycznia 2026 r. charakteryzuje się łacińskim i paulińskim wyrażeniem "Pielgrzymi w spemie".
Zacznijmy od przypomnienia, że pierwszy rok jubileuszowy Kościoła powszechnego został ogłoszony w 1300 roku i od tego czasu obchodzono wiele powszechnych jubileuszy, ze wszystkim, co to oznacza w odniesieniu do obfitości łaski Bożej wylanej na lud chrześcijański.
Plakaty, które od miesięcy wypełniają ulice Rzymu i oczekiwanie na ponad 45 milionów pielgrzymów, którzy przybędą do Rzymu z tej okazji, przypominają o wielkich jubileuszach z innych czasów: tych wielkich momentach łaski i nawrócenia, które naznaczyły życie Kościoła i milionów wiernych wszystkich czasów.
Pochodzenie jubileuszy
Początki rzymskiego jubileuszu sięgają roku 1208, kiedy to Ojciec Święty Innocenty IIIjeden z najważniejszych kanonistów w chrześcijaństwie, ustanowił procesję obrazu Weroniki z głównej bazyliki św. Piotra do Ducha Świętego w niedzielę po oktawie Epifanii.
Pamiętajmy, że XIII wiek to wiek uniwersytetów. Czas, w którym powstały pierwsze gildie studentów i nauczycieli, aby studiować chrześcijańskie objawienie i inne nauki. Był to czas, w którym wiara i rozum były w harmonii w studiowaniu teologii oraz nauk świętych i świeckich. To także epoka mnożenia się popularnych nabożeństw, które przybliżały ludzi do najświętszego człowieczeństwa Jezusa Chrystusa i otwierały skarby łaski, aby prowadzić chrześcijan do utożsamienia się z Chrystusem i podążania ścieżkami zbawienia.
Właśnie z okazji tegorocznego jubileuszu Ojciec Święty zachęca nas do nadziei na świętość, ponieważ świętość wypływa z zakochania się chrześcijanina w Jezusie Chrystusie i pragnienia utożsamienia się z Nim oraz ze szczególnej relacji Boga z człowiekiem, dla której Jezus Chrystus wcielił się i umarł na krzyżu i pozostaje zmartwychwstały w naszych tabernakulach.
Wizerunek Weroniki przypominał o znaczeniu odkupienia rodzaju ludzkiego (O szczęśliwa wina!), a jednocześnie o roku jubileuszowym, w którym dusza, po spełnieniu wymaganych warunków: przystąpieniu do spowiedzi, odmówieniu Credo przed grobem św. Piotra, uzyskuje odpuszczenie kary należnej za grzechy oraz pragnienie wierności Chrystusowi i Jego zbawczej nauce.
Ustanowienie jubileuszy
22 lutego 1300 r., w święto Katedry św. Piotra, w szóstym roku swojego pontyfikatu, Bonifacy VIII promulgował bullę "...".Antiquorum habet fidem". który przewidywał, że powszechny jubileusz będzie obchodzony co 100 lat, podczas których wierni będą mogli "poenitentibus et confessis". Zostałyby im udzielone łaski odpustu, dzięki czemu wina za grzechy i kary związane z winą zostałyby odpuszczone.
Natychmiast ustanowiono wymagane warunki: trzydzieści wizyt pielgrzymkowych w bazylikach św. Piotra i św. Pawła (piętnaście wizyt dla obcokrajowców). Bulla dodała również: "na mocy pełni naszej władzy apostolskiej udzielamy całkowitego i najpełniejszego odpuszczenia grzechów wszystkim, którzy szczerze żałując i spowiadając się, nawiedzą te bazyliki w tym roku 1300, który rozpoczął się w dniu Bożego Narodzenia naszego Pana Jezusa Chrystusa, i tak samo w każdym następnym setnym roku, oświadczając, że ci, którzy chcą uzyskać ten odpust, powinni nawiedzać te bazyliki przez trzydzieści dni, kolejno lub z przerwami, przynajmniej raz dziennie; a gdyby byli pielgrzymami lub cudzoziemcami, powinni nawiedzać je w ten sam sposób przez piętnaście dni".
Warto zauważyć, że święte lata przyczyniły się do zjednoczenia ludu chrześcijańskiego z Rzymem oraz do wzrostu oddania i miłości do Papieża Rzymu w chrześcijaństwie, a także do modlitwy za jego osobę i intencje.
Pielgrzymi
Od pierwszego roku jubileuszowego w historii Kościoła katolickiego liczba pielgrzymów stale rośnie. Od 30 000 pielgrzymów dziennie, którzy przechodzili przez Drzwi Święte podczas pierwszego Jubileuszu, do obecnych danych dotyczących Jubileuszu 2025: około 45 milionów pielgrzymów.
Okresowość jubileuszy
Jeśli chodzi o okresowość, jak widzieliśmy, Jubileusze były początkowo ogłaszane z kadencją 100 lat. Nie minęło wiele czasu, zanim okres ten został skrócony do 50 lat w czasach Klemensa VI (1342). Urban VI ustanowił rok jubileuszowy co 33 lata (1389), a ostatecznie pozostał on na poziomie 25 lat, tak jak pozostaje do dziś, chociaż dodano również inne specjalne jubileusze, takie jak Jubileusz Odkupienia Świętego Jana Pawła II w 1983 roku.
Nie możemy zakończyć tych krótkich słów bez przypomnienia, że lata jubileuszowe są wydarzeniem osobistego nawrócenia, przeżywanego także w Kościołach partykularnych, dlatego w diecezjach otwierane są centra jubileuszowe, aby ci, którzy nie mogą udać się do Rzymu, mogli uzyskać odpust przez modlitwę i pokutę w jedności z Ojcem Świętym.
