18 delegatów do reprezentowania USA na Synodzie BiskupówKonferencja biskupów USA przedstawiła ".Synteza Narodowy Lud Boży w Stanach Zjednoczonych Ameryki na etap pośredni Synodu 2021-2024". W tym dokumentWedług nich "wśród katolików w Stanach Zjednoczonych istnieje głębokie pragnienie odbudowy i wzmocnienia naszej komunii jako Ciała Chrystusa".
Biskupi wyrażają przekonanie, że "podczas synodalnej podróży Duch Święty otwiera przestrzenie, w których możemy rozmawiać o długotrwałych napięciach, a jednocześnie pogłębiać więzi naszej komunii chrzcielnej". Jest to zatem okazja do "praktykowania z wdziękiem po ludzku delikatnej sztuki słuchania siebie nawzajem i wspólnego mówienia".
Prezentując ten dokument, konferencja biskupów chce zaprosić "do studium i refleksji, nie w izolacji, ale w połączeniu z żywym doświadczeniem". Mają również nadzieję, że pokaże on, że Synod "jest znaczącym momentem w życiu Kościoła".
Kościół powitalny
W podsumowaniu tej fazy Synodu zauważono, że dialog "ujawnił lub wydobył na światło dzienne podstawowe napięcia". Jednak pojawiły się również owoce, "dwie podstawowe nadzieje dla Kościoła". Dokument odnosi się do tych złudzeń jako "bezpiecznej przystani pewności i otwartości oraz proroczej tajemnicy w sercu naszej płonącej komunii".
Jeśli chodzi o "bezpieczną przystań", dokument potwierdza, że Kościół może być miejscem, "w którym wierni są przyjmowani, wspierani i kochani". Innymi słowy, "miejscem uzdrowienia na drodze misyjnego uczniostwa". Z drugiej strony, "Kościół jest powołany nie tylko do bycia miejscem bezpieczeństwa, ale także Płonącą Wspólnotą, która daje świadectwo Ewangelii z proroczym zapałem".
Jednym z najważniejszych obszarów, w których te dwa aspekty Kościoła są widoczne, według lokalnych grup roboczych Synodu, są wielokulturowe wspólnoty parafialne. W tych grupach przykładne przyjęcie w niektórych parafiach sprzyja "budowaniu relacji" i pokazuje "gościnność, która wykracza poza powierzchowne powitanie".
Uczestnictwo poza Synodem
Krajowy dokument podsumowujący Synod odnotowuje pragnienie wielu osób "zwrócenia większej uwagi na formację do ewangelizacji". Wynika to z faktu, że "wierni, w tym grupy zmarginalizowane, które uczestniczyły w Synodzie, wyraziły pragnienie uczestniczenia w ewangelizacyjnej misji Kościoła".
Aby to osiągnąć, grupy robocze zaproponowały dążenie do "silniejszej katechezy i formacji, koncentrując się w szczególności na programach ewangelizacyjnych, doktrynie społecznej Kościoła i roli rodziny".
W związku z tym "wielu uczestników wyraziło napięcie związane z aktywnym udziałem kobiet w dziele głoszenia Dobrej Nowiny o Chrystusie". Podobne odczucia dotyczą pragnienia kobiet, aby aktywnie uczestniczyć w dziele głoszenia Dobrej Nowiny o Chrystusie". młodzi ludzie dorosłych do aktywnego uczestnictwa w wierze.
Posłuszeństwo Bogu
Synteza Synodu odzwierciedla również opinię niektórych uczestników, którzy uważają, że ten etap, przez który przechodzi Kościół, jest "zaproszeniem do pogłębienia naszego zaufania do Boga, który może działać poprzez niedoskonałe członki Ciała Chrystusa".
Właśnie z tego powodu uważają, że "trwające doświadczenie synodalne przypomniało Ludowi Bożemu o naszym powołaniu do egzystencjalnego posłuszeństwa". I że pomimo napięć wśród wiernych, "nasza wspólna komunia wiary w Chrystusa wzywa nas do kroczenia razem, aktywnie uczestnicząc w misji Kościoła".
Napięcia z przeszłości
Wspomniane napięcia były ważną częścią rozmów na tym etapie Synodu. W odniesieniu do nich dokument mówi, że "uczestnicy wyrazili szczere i pilne pragnienie zajęcia się tymi obawami, które najgłębiej wpłynęły na naszą komunię jako Lud Boży". W zdecydowanej większości przypadków napięcia te zostały zdefiniowane jako "zamieszanie".
To zamieszanie występuje w "przypadkach komunikacji, zarówno ze strony hierarchii, jak i mediów świeckich i katolickich, które odzwierciedlają i utrwalają podziały w Kościele powszechnym i wysyłają sprzeczne wiadomości". Ale występuje również w "obszarze nauczania i tradycji Kościoła", "w sytuacjach związanych z liturgią", "wokół Nauki Społecznej Kościoła" oraz "napięcia między duchem gościnności a potrzebą wyrażania nauczania Kościoła".
Synod jako doświadczenie jedności
Dokument odnotowuje "pragnienie wzrastania w jedności i wykorzystania tego momentu procesu synodalnego" ze strony uczestników. Istnieje zatem wezwanie do "wyjścia poza napięcia", aby "głęboko uformować się w pracy spotkania i refleksji".
W tym sensie synodalność w Kościele "musi być centralnym punktem formacji współodpowiedzialności".
Biskupi w procesie synodalnym
Biskupi amerykańscy również uczestniczyli w tym etapie Synodu. Wielu z nich "podzieliło się pozytywnymi doświadczeniami słuchania synodalnego w swoich diecezjach" i "wyzwaniami związanymi ze zmieniającymi się kulturami w ich prezbiteriach".
Episkopat przyznaje, że "księża z innych krajów powinni być doceniani za swoje dary". Jednocześnie przyznaje, że "stanowiska eklezjologiczne różnią się wśród księży", co "może być źródłem podziałów", które biskupi muszą łagodzić.
Synteza wskazuje, że "niektóre z tych polaryzacji są pochodzenia politycznego, inne mają bardziej wyraźnie teologiczny charakter". Dlatego ważne jest "włączenie synodalnego stylu rozmowy, zwłaszcza w parafiach i diecezjach, w poszukiwaniu lepszych relacji międzyludzkich i wzajemnego zrozumienia".
Z drugiej strony "biskupi ogólnie pozytywnie ocenili relacje między nimi a Stolicą Apostolską". Jednak wielu z nich stwierdziło, że "bezpośredni kontakt z Rzymem nie jest zbyt częsty" i że "komunikacja między biskupami a urzędami Stolicy Apostolskiej mogłaby być lepsza".
Niemniej jednak episkopat wyraził swoje "uznanie dla pracy nuncjusza apostolskiego". W rzeczywistości "doświadczenia wizyt Ad Limina w Rzymie zostały opisane jako okazje do braterstwa i radości".
Wdzięczność za Synod
Konkluzja dokumentu wyraża "wdzięczność za tę synodalną podróż", dzięki której poczyniono znaczne postępy "jako partnerzy w Kościele w Stanach Zjednoczonych". Ponadto uczestnicy stwierdzają, że są "świadomi pojęcia kultury spotkania papieża Franciszka".
Synteza wskazuje, że napięcia, o których mowa podczas prac, "nie muszą zakłócać komunii miłości w Kościele". Podkreśla również "pragnienie i siłę Ludu Bożego do zaangażowania się w dzieło synodalności".
