"Na kobiety patrzono krótkowzrocznie".Franca Ovadje: "Upodmiotowienie kobiet można osiągnąć tylko poprzez edukację".Wieczna kobiecość. Pięćdziesiąt kobiet w książkachKobiety odgrywają coraz większą rolę w rozwoju dialogu międzyreligijnego. Konkretnym dowodem tej trwającej od kilku lat rewolucji jest niedawna międzynarodowa konferencja pt. "Kobiety budują kulturę spotkania międzyreligijnego".. Odbyła się ona w Rzymie pod koniec stycznia i została zorganizowana przez watykańską dykasterię ds. dialogu międzyreligijnego, we współpracy ze Światową Unią Katolickich Organizacji Kobiecych.
Bp Indunil Janakaratne Kodithuwakku, sekretarz Dykasterii ds. Dialogu Międzyreligijnego, nazywa to wydarzeniem bez precedensu. Wyjaśnia, że rzymska konferencja była historyczna, ponieważ "uczestniczyło w niej 30 kobiet z 23 krajów i 12 religii". Co więcej, konferencja została specjalnie zaprojektowana, aby wysłuchać historii kobiet, zwłaszcza tych, które pochodzą z peryferii i są zaangażowane w dialog międzyreligijny i międzykulturowy. Wszyscy mówcy byli kobietami i było to nowe i wzbogacające doświadczenie usłyszeć, z ich kobiecej perspektywy, całą ważną pracę, którą wykonują w tak wielu różnych obszarach społeczeństwa".
To wydarzenie nie było jednak jedynym, które w tym sensie zorganizowało ministerstwo...
-Tak. Konferencja była zwieńczeniem serii wydarzeń organizowanych przez tę Dykasterię w celu promowania roli kobiet w dialogu międzyreligijnym. Na przykład Zgromadzenie Plenarne Dykasterii w 2017 roku miało za temat. Rola kobiet w edukacji ku powszechnemu braterstwu".". "Działanie kontemplacyjne i aktywna kontemplacja: buddyjskie i chrześcijańskie mniszki w dialogu" było natomiast tematem pierwszej wspólnej międzynarodowej konferencji konsekrowanych kobiet obu religii, która odbyła się w Kaohsiung na Tajwanie w październiku 2018 roku. Wreszcie przesłanie na buddyjskie święto Vesak w 2019 r. nosiło tytuł "Buddyści i chrześcijanie: Promowanie godności i równych praw kobiet i dziewcząt".
Dlaczego poczułeś potrzebę zorganizowania w styczniu ubiegłego roku konferencji na temat roli kobiet w dialogu międzyreligijnym?
Po pierwsze, wzmocnienie roli kobiet w dziedzinie dialogu międzyreligijnego: dialogu życia i działania, dialogu teologicznego i duchowego. Następnie podkreślenie, że dialog jest drogą, którą mężczyźni i kobiety muszą przebyć razem, oraz podkreślenie, że równa godność i prawa kobiet muszą być odzwierciedlone również w dialogu międzyreligijnym: więcej kobiet musi mieć miejsce przy stołach dyskusyjnych i decyzyjnych, gdzie nadal przeważają mężczyźni. Ponadto na konferencji wysłuchano prezentacji obrazu kobiet w różnych pismach i naukach religijnych. Wszystko to służy w istocie promowaniu "kultury spotkania", koncepcji drogiej papieżowi Franciszkowi.
Jakie były cele tej konferencji?
-Celem było uczczenie kobiet i ich osiągnięć; ponowne odkrycie, w jaki sposób specyficznie kobiece elementy naszych tradycji religijnych mogą obudzić duchową energię, aby uzdrowić nasz zraniony świat; słuchanie i uczenie się z bieżących wysiłków kobiet na całym świecie, aby stworzyć bardziej braterskie społeczeństwa poprzez dialog.
Jakie były konkretne wyniki?
-Uważam, że konferencja osiągnęła swoje cele: kobiety zostały uznane i wsparte w ich ważnej pracy; przedstawiły doskonałe prezentacje na temat swoich tradycji religijnych i sposobów, w jakie religie podtrzymują godność kobiet. Wraz z innymi uczestnikami konferencji kobiety wskazywały i zwalczały elementy dyskryminacji kobiet i jej przyczyny. Opowiadały o swojej konkretnej pracy w zakresie edukacji, zdrowia, obrony praw człowieka, prawa i ochrony kultury. Podzieliły się świadectwami o budowaniu mostów między różnymi grupami kulturowymi i religijnymi w ich lokalnych kontekstach. Rezultatem było wzbogacone zrozumienie i budowanie relacji.
Jaka jest dziś rola kobiet, każdej w swojej religii, w budowaniu kultury spotkania?
-Wiele kobiet podkreślało specyficznie kobiece cechy, które przyczyniają się do budowania kultury spotkania i które przekraczają różnice religijne: matczyną troskę i ochronę innych, zwłaszcza tych najbardziej bezbronnych; równowagę, jaką kobiety oferują mężczyznom; ich zdolność do tworzenia przestrzeni dialogu nawet w środku konfliktu; ich pokojowe działanie przeciwko niesprawiedliwości. Te cechy muszą być obecne w różnych aspektach życia społecznego, w tym także w przywództwie, aby budować świat bardziej braterski. Oczywiście, dały one również żywe świadectwa kobiecego sposobu prowadzenia dialogu, który pozostawia więcej miejsca dla pełnego zakresu ludzkiego dyskursu, w tym narracji, emocji i relacji.
Dlaczego działanie kobiet jest dziś kluczowe dla rozwoju dialogu międzyreligijnego?
-Potrzebne jest lepsze poznanie doświadczeń i obaw wszystkich, co oznacza włączenie kobiet do dialogu. Jednym z głównych celów dialogu międzyreligijnego jest pokój, a kobiety są naturalnymi budowniczymi pokoju, dzięki wrodzonemu zrozumieniu godności każdej istoty ludzkiej i krzywdy, jaką wyrządzają im sytuacje dyskryminacji i przemocy.
Jak kobiety mogą być bardziej zaangażowane w dialog międzyreligijny?
-Kobiety zawsze były zaangażowane w dialog życia, dzięki któremu ludzie różnych tradycji religijnych żyją razem i pokojowo rozwiązują napięcia wynikające z różnic. Podejmują one również inicjatywę większego zaangażowania się w dialog międzyreligijny na poziomie formalnym i teologicznym. Podczas gdy odrębne dialogi płci mogą być owocne, istnieje potrzeba większej liczby dialogów złożonych z mężczyzn i kobiet, zwłaszcza przy podejmowaniu ważnych decyzji dotyczących tego, jak ludzie różnych tradycji religijnych mogą współpracować w celu budowania kultury spotkania.
Jak dialog międzyreligijny kobiet może pozytywnie wpłynąć na drogę do pokoju w coraz bardziej wojowniczym świecie?
-Kobiety często kształtują taki sposób słuchania i mówienia, który jest otwarty na drogę pokoju. Jak często mówi papież Franciszek, dialog jest drogą do przodu, podczas gdy wojna jest stratą dla wszystkich. Poprzez swoją naturalną zdolność do przyjęcia różnorodności drugiego człowieka, kobiety kształtują ten proces pokojowy, który trwa i nigdy się nie kończy. Kobiety posiadają również pewną wytrwałość i cierpliwość w obliczu trudności, cechy niezbędne do budowania pokoju.
Czy po styczniowej konferencji prelegenci utworzą sieć, aby dalej dyskutować nad tymi zagadnieniami?
-Tak, są zachwycone możliwością spotkania innych kobiet, które pracują, aby dokonać zmian na rzecz pokoju i sprawiedliwości w swoich lokalnych kontekstach.
Jak Wydział pomoże im w tworzeniu sieci kontaktów?
-Jeszcze rozmawiamy o tym, jak to konkretnie zrobimy, ale zarówno my, jak i kobiety mamy wiele pomysłów na to, co możemy razem zrobić i jak dzięki tej pracy utrzymywać kontakt.
