"Pielgrzymi nadziei": rozpoczynają się przygotowania do Jubileuszu 2025 r.700 lat jubileuszy w KościeleU progu Jubileuszu 2025: nadzieja, kotwica, która nigdy nie zawodziZa dwa tygodnie, 24 grudnia, w Kościele Katolickim rozpocznie się Zwyczajny Rok Jubileuszowy i oczekuje się, że zbiegną się w nim m.in. Roma ponad 50 milionów ludzi z całego świata w nadchodzących miesiącach.
Ojciec Święty wiąże wielkie nadzieje z tym szczególnym wydarzeniem łaski Bożej, nawróceniem ludu chrześcijańskiego i okazją do spotkania na żywo z Papieżem, czyli z naszym wspólnym Ojcem.
Program Jubileuszu jest imponujący, ponieważ jest pełen znaczących spotkań z wieloma różnymi grupami, które zostaną dotknięte ojcowską uwagą Papieża: dziećmi, młodzieżą, intelektualistami, robotnikami, artystami i wieloma innymi.
Zwyczajem lat jubileuszowych jest, że Ojciec Święty zwraca się do ludu chrześcijańskiego, zapraszając go do pielgrzymowania do Rzymu lub do katedry każdej diecezji na świecie, w sercu Kościołów partykularnych, gdzie urzeczywistnia się istota Kościoła powszechnego, aby doświadczyć Bożego przebaczenia i miłosierdzia.
Nadzieja w sercu Jubileuszu
Ojciec Święty Franciszek zaproponował nowy Zwyczajny Rok Jubileuszowy 2025 o bardzo znaczącym tytule: "Rok Jubileuszowy 2025".spes non confundit"Na początku doda: "Myślę o wszystkich pielgrzymach nadziei, którzy przybędą do Rzymu, aby przeżyć Rok Święty, a także o tych, którzy nie mogąc przybyć do miasta Apostołów Piotra i Pawła, będą go obchodzić w Kościołach partykularnych. Niech będzie on dla wszystkich momentem żywego i osobistego spotkania z Panem Jezusem, "drzwiami" zbawienia (por. Jn 10,7.9); z Nim, którego Kościół ma misję głosić zawsze, wszędzie i wszystkim jako naszą nadzieję (1 'Tymoteusza` 1,1)" (n.1).
W tych znaczących słowach proponuje nam teologiczną cnotę nadziei jako linię siły Jubileuszu, a ponadto przypomina nam o cnocie teologicznej, darze Boga, o który musimy prosić z pokorą.
W tych jubileuszowych latach cały Kościół powszechny jest odmładzany i odnawiany w trzech cnotach teologalnych, dzięki którym życie chrześcijańskie jest odnawiane przez dar Boży, ponieważ cnoty te nie wzrastają przez powtarzanie czynów, ale przez życzliwość Boga, który udziela ich tym, którzy o nie proszą i oddają im swoje dusze.
Z jednej strony, obraz, który Papież pragnie przekazać w tym roku jubileuszowym, jest żywym wezwaniem do nadziei opartej na Chrystusie i Jego zbawczej nauce, która jest kamieniem węgielnym odkupienia i której nieskończone zasługi są właśnie tymi, które Kościół rozdziela w latach jubileuszowych.
Pielgrzymka
Ojciec Święty przypomina także o znaczeniu pielgrzymowania, któremu przyświeca cel: "To nie przypadek, że pielgrzymowanie wyraża fundamentalny element każdego wydarzenia jubileuszowego. Wyruszenie na pielgrzymkę jest typowym gestem tych, którzy poszukują sensu życia. Piesza pielgrzymka bardzo sprzyja odkrywaniu na nowo wartości ciszy, wysiłku, tego, co istotne. Również w przyszłym roku pielgrzymi nadziei będą przemierzać starożytne i współczesne drogi, aby intensywnie przeżyć doświadczenie Jubileuszu. Ponadto w samym Rzymie odbędą się inne pielgrzymki nadziei. szlaki wiary, które należy dodać do tradycyjnych szlaków katakumb i siedmiu kościołów" (n. 5).
Bulla Ojca Świętego podkreśla również centralne znaczenie Jezusa Chrystusa: "Ten Rok Święty będzie prowadził do kolejnej fundamentalnej rocznicy dla wszystkich chrześcijan: w 2033 r. będziemy obchodzić dwutysięczną rocznicę Odkupienia dokonanego przez mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pana Jezusa. Mamy zatem do czynienia z trasą naznaczoną wielkimi etapami, w których łaska Boża poprzedza i towarzyszy ludziom, którzy idą entuzjastycznie w wierze, pilnie w miłości i wytrwale w nadziei (por. 1 Ts 1,3)" (n.5).
Inne wydarzenia
W tym samym duchu przypomni, że w Roku Jubileuszowym cały Kościół będzie obchodził rocznicę Soboru Nicejskiego: "Obecnych było około trzystu biskupów, którzy spotkali się w pałacu cesarskim 20 maja 325 r., zwołanym z inicjatywy cesarza Konstantyna. Po różnych debatach wszyscy oni, poruszeni łaską Ducha Świętego, określili się w Symbolu wiary, który do dziś wyznajemy w niedzielnej celebracji eucharystycznej. Ojcowie soborowi pragnęli rozpocząć ten Symbol, używając po raz pierwszy wyrażenia "Wierzymy", jako świadectwa, że w tym "my" wszystkie Kościoły uznały się w komunii, a wszyscy chrześcijanie wyznawali tę samą wiarę" (17).
Jest rzeczą znamienną, że w bulli jubileuszowej Ojciec Święty zechciał podkreślić znaczenie męczenników XX wieku na całym świecie oraz beatyfikacji i kanonizacji niektórych z nich, ponieważ ich przykład nie pozostanie bezowocny: "Najbardziej przekonujące świadectwo tej nadziei dają nam męczennicy XX wieku, którzy zostali zamęczeni przez Ojca Świętego, beatyfikowani i kanonizowani przez Ojca Świętego. męczennicyktórzy, mocni w wierze w Chrystusa Zmartwychwstałego, potrafili wyrzec się ziemskiego życia, aby nie zdradzić swego Pana. Są obecni w każdym wieku i są liczni, być może bardziej niż kiedykolwiek w naszych czasach, jako wyznawcy życia, które nie ma końca. Musimy zachować ich świadectwo, aby nasza nadzieja była owocna. Ci męczennicy, należący do różnych tradycji chrześcijańskich, są także ziarnem jedności, ponieważ wyrażają ekumenizm krwi. Dlatego moim gorącym życzeniem jest, aby podczas Jubileuszu odbyła się ekumeniczna celebracja, podczas której ukaże się bogactwo świadectwa tych męczenników" (21).
Byung-Chul Han
Zanim zakończę, chciałbym krótko odnieść się do nowej pracy na temat nadziei autorstwa mieszkającego w Niemczech koreańskiego eseisty i profesora uniwersyteckiego Byung-Chul Hana, któremu po raz kolejny udało się sprostać potrzebom współczesnej myśli i dostarczyć krótką i interesującą rozprawę.
Byung-Chul Han przyjął bardzo pozytywne podejście do swojej pracy. praca nad nadzieją otwierając drzwi do pragnienia ożywienia każdego dnia, rozpoczęcia życia z odnowioną wiosną: "podstawowym kluczem do nadziei jest przyjście na świat jako narodziny" (140). Byun-Chui Han przytoczy wiele cytatów, których wspólną cechą jest to, że "zmuszają nas do myślenia" o nadziei, ponieważ, jak twierdzi nasz autor: "Nadzieja powiększa duszę, aby pomieścić wielkie rzeczy. Dlatego jest to doskonała droga do wiedzy" (99).
