Czym jest komunia świętych? Papież wyjaśnia."Bóg działa poprzez wydarzenia nieprogramowalne, 'że' przypadkiem to mi się przytrafiło" - mówi papież Franciszek"Boża droga jest dyskretna, nie narzuca się" - mówi papież FranciszekW niedzielę, 15 grudnia, papież Franciszek złożył ważną wizytę duszpasterską w mieście AjaccioPapież przebywał na Korsyce, gdzie miał intensywny program działań. Po oficjalnym powitaniu na lotnisku wczesnym rankiem papież zamknął kongres "Religijność ludowa w basenie Morza Śródziemnego".
W południe odmówił modlitwę Anioł Pański w katedrze i spotkał się z biskupami, kapłanami, zakonnikami i seminarzystami, aby zaoferować im słowa zachęty w ich misji duszpasterskiej. Po obiedzie, wczesnym popołudniem odprawił Mszę Świętą na Place d'Austerlitz, Eucharystię na świeżym powietrzu, gdzie tysiące wiernych zgromadziło się, aby towarzyszyć papieżowi.
Słowa na Anioł Pański
Zwracając się do zakonników i osób konsekrowanych w katedrze Santa Maria Assunta, papież powiedział: "Jestem tutaj w waszej pięknej ziemi tylko przez jeden dzień, ale chciałem choć przez chwilę spotkać się z wami i pozdrowić was. Daje mi to przede wszystkim okazję, by wam podziękować. Dziękuję wam za to, że tu jesteście, za wasze oddane życie; dziękuję wam za waszą pracę, za wasze codzienne zaangażowanie; dziękuję wam za to, że jesteście znakiem miłosiernej miłości Boga i świadkami Ewangelii.
Ojciec Święty podkreślił znaczenie uznania kruchości jako duchowej siły. W kontekście europejskim, pełnym wyzwań dla przekazu wiary, wezwał, aby nie tracić z oczu centralnej roli Boga: "Nie zapominajmy o tym: w centrum jest Pan. To nie ja jestem w centrum, ale Bóg". Przypomniał również osobom konsekrowanym o potrzebie nieustannego trwania w wierze. rozeznanie i duchowej odnowy, podkreślając, że "życie kapłańskie lub zakonne nie jest "tak", które wypowiedzieliśmy raz na zawsze".
Papież zaproponował dwa kluczowe wezwania: "troszczcie się o siebie i troszczcie się o innych". Podkreślił znaczenie codziennej modlitwy, osobistej refleksji i braterstwa między zakonnikami jako filarów solidnego życia duchowego i skutecznej posługi. Podkreślił również pilną potrzebę znalezienia nowych duszpasterskich sposobów niesienia Ewangelii do serc w potrzebie: "Nie bójcie się zmian, rewizji starych wzorców, odnowienia języka wiary".
Zamknięcie kongresu
Podczas kongresu podkreślono, że pobożność ludowa ma zdolność przekazywania wiary poprzez proste gesty i symboliczne języki, zakorzenione w kulturze ludu. Jej znaczenie zostało podkreślone w kontekstach, w których praktyka religijna jest w zaniku: "Pobożność ludowa przyciąga i angażuje ludzi, którzy są na progu wiary, pozwalając im odkryć w niej doświadczenie, korzenie i wartości przydatne w życiu".
Podkreślono jednak również zagrożenia, jakie mogą się pojawić, takie jak redukcja do aspektów zewnętrznych lub folklorystycznych, i wezwano do rozeznania duszpasterskiego: "Istnieje ryzyko, że przejawy pobożności ludowej nie doprowadzą do spotkania z Chrystusem; lub że zostaną skażone "fatalistycznymi lub przesądnymi aspektami i wierzeniami". Innym ryzykiem jest to, że pobożność ludowa może być wykorzystywana lub wykorzystywana przez grupy pragnące wzmocnić swoją tożsamość w sposób polemiczny, podsycając partykularyzmy, antagonizmy i wykluczające stanowiska lub postawy. Wszystko to nie odpowiada chrześcijańskiemu duchowi pobożności ludowej i wzywa nas wszystkich, w szczególności duszpasterzy, do czujności, rozeznawania i promowania ciągłej uwagi na popularne formy życia religijnego".
Sekularyzm bez sekularyzmu
Kolejnym tematem przemówienia była relacja między wiarą a społeczeństwem. Podkreślono, że w obecnym kontekście otwartość między wierzącymi i niewierzącymi ma fundamentalne znaczenie: "Wierzący są otwarci na przeżywanie swojej wiary bez narzucania jej, podczas gdy niewierzący noszą w swoich sercach wielkie pragnienie prawdy i podstawowych wartości". Dialog ten jest niezbędny do budowania "konstruktywnego obywatelstwa", które promuje wspólne dobro.
"Zdrowy sekularyzm", zaproponowany przez Benedykta XVI, w którym religia i polityka współpracują ze sobą bez instrumentalizacji i uprzedzeń, był również zalecany: "Zdrowy sekularyzm gwarantuje, że polityka nie instrumentalizuje religii, a religia może być swobodnie przeżywana bez ingerencji politycznej".
