Przedstawił spotkanie na temat "Integracji grup kościelnych w życiu parafialnym", które odbyło się w kościele św. Athenaeum of TheologyPrzed przedstawieniem prelegentów, redaktor naczelna Omnes, Maria José Atienza, powiedziała, że medium ma dobrą pozycję w społeczno-religijnej panoramie informacyjnej.
Dziennikarz przypomniał, że na Forum Omnes przyznano już trzy nagrody im. Ratzingera w dziedzinie teologii. Są to profesorowie Tracey RowlandAustralijczyk; Hanna B. Gerl-FalcovitzNiemiecki; i żydowsko-amerykański Józef Weiler. Jeśli chodzi o wybrany temat, odniósł się do "rozkwitu nowych ruchów i charyzmatów w parafiach", chociaż istnieją różne poglądy na temat ich rozwoju i integracji.
Ten Forumktóry liczył również na współpracę z Fundacja CARF i Banco Sabadellpoprzedził obszerny artykuł profesora José Miguela Granadosa, proboszcza parafii Santa María Magdalena (Madryt), zamieszczony we wrześniowym numerze Omnes, który prelegenci chwalili za jego przemyślany charakter.
Pochwały od papieży, problemy z wstawianiem
Było to pierwsze wystąpienie tego dnia. Jose Miguel Granados, który ma duże doświadczenie duszpasterskie, przypomniał niektóre idee przedstawione w swojej analizie. Jego zdaniem "integracja różnych grup, stowarzyszeń, ruchów, wspólnot i innych rzeczywistości Kościoła katolickiego w duszpasterstwie parafialnym ma ogromne znaczenie dla skutecznej ewangelizacji w naszych czasach".
Z jednej strony nawiązał do "wypowiedzi trzech ostatnich papieży, którzy rozważają cenną wartość tych nowych rzeczywistości, które wnoszą ogromne bogactwo do życia Kościoła" i którzy "zawsze zachęcają nas do przyjmowania ich z otwartymi ramionami w parafiach i diecezjach", przypominając jednocześnie o "potrzebie odpowiedniego włączenia się w nie, z zachowaniem kryteriów kościelnych".
Jednocześnie Granados dodał, że "jest wielu księży, którzy darzą ich wielkim szacunkiem i hojnie z nimi współpracują; ale także wielu innych dobrych duszpasterzy podkreśla poważne problemy, jakie powodują i są wobec nich bardzo krytyczni, nawet do tego stopnia, że wykluczają ich ze swoich wspólnot parafialnych"..
Zasady "kościelnej harmonii
Proboszcz parafii św. Marii Magdaleny wspomniał o "owocach życia chrześcijańskiego i świętości wydanych przez te nowe ruchy, grupy i inicjatywy kościelne" oraz o swoim "szczerym przekonaniu, że te rzeczywistości są darami Ducha Świętego dla naszych czasów", ale nawiązał do trudności w parafiach.
W związku z tym José Miguel Granados odwołuje się do "kościelnej harmonii", "zasad duszpasterskich przyjęcie, towarzyszenie i stopniowość, oczyszczenie i nawrócenie, integralna formacja chrześcijańska, jak również rozeznanie i integracja", a także praktykowanie cnót ludzkich i nadprzyrodzonych. W szczególności podkreślamy roztropność, cierpliwość i mądrość, a także miłość duszpasterską i nadzieję apostolską" oraz "refleksję połączoną z dialogiem, w klimacie wiary i modlitwy, pod kierunkiem hierarchii".
"Należy podjąć odpowiednie kroki".
María Dolores Negrillo, członek komitetu wykonawczego Cursillos w chrześcijaństwieWyraźnie wyraził swoją opinię, że "to kościelne włączenie" nowych rzeczywistości lub ruchów w parafiach nie miało miejsca, do tego stopnia, że "nadal idziemy równolegle".
Dyrektywa Cursilloswychowana w "bardzo dobrej rodzinie, ale z dala od Boga", opowiadała, że kiedy "odkryła Boga i że jest to Kościół", poszła do parafii, aby powiedzieć, co ma robić, i powiedziano jej, że "muszą się nad tym zastanowić i nie wiedzą, jakie zadanie jej dać".
Ta kwestia "bardzo mnie martwi", ujawniła María Dolores, która mówiła o "stagnacji" i "strachu", zarówno w jednym, jak i w drugim sektorze. Przytoczyła komentarze liderów ruchów, takie jak "nie jesteśmy akceptowani w tej parafii", a także od księży parafialnych w tym sensie, że "nie jesteśmy akceptowani w tej parafii". A także od księży parafialnych, że "komplikują nam życie, nie chcemy ich".
"Musimy się poprawić", podkreśliła Dolores Negrillo, "zmieńmy naszą mentalność i podejmijmy kroki, aby iść i pracować razem, aby dać ewangelizację, której potrzebuje świat. Przejdźmy od "ja" do "my", musimy podjąć kroki, aby się poznać i rozpoznać. Należymy do wspólnego projektu i musimy iść drogą synodalności". Jego zdaniem kluczem jest "słuchanie Ducha", "dialog ze wszystkimi" i "ewangelizowanie z entuzjazmem, z pasją".
"Życie w Duchu i z Ducha".
Interwencja Eduardo Toraño, krajowego radnego ds. Odnowa charyzmatycznai profesor na Uniwersytecie San Dámaso, miał wyraźny akcent teologiczny. José Miguel Granados cytuje w Omnes pracę Eduardo Toraño zatytułowaną "Movimientos eclesiales y nueva evangelización. Nowa Pięćdziesiątnica".
Na początku kapelan Odnowy Charyzmatycznej odniósł się do fundamentu, a następnie do rozeznawania. "To Duch ożywia Kościół i uobecnia się w ludziach, musimy to wziąć pod uwagę". "Z jednej strony cały Kościół jest charyzmatyczny; z drugiej strony Kościół zawsze potrzebuje odnowy i aktualizacji".
W pojawieniu się tych rzeczywistości kościelnych, które Jan Paweł II nazwał ruchami, "pojawia się nowość, a jest nią pytanie, czy rzeczywistości te są niezbędne w Kościele". "Rzeczywiście, św. Jan Paweł II i teologia okresu posoborowego nauczają, że dary hierarchiczne (wyświęceni szafarze) i dary charyzmatyczne są współistotne. W Lumen Gentium w numerze 4 mówi o tych dwóch rodzajach darów".
Profesor Toraño przypomniał wypowiedź kardynała Ratzingera z 1998 roku na temat ruchów kościelnych, którą biskup Alcalá de Henares zacytował później w swoim przemówieniu, w którym wskazał na coś, co "myślę, że jest bardzo ważne: hierarchia, instytucja, jest charyzmatyczna".
Jego zdaniem jest to ważne, ponieważ "jeśli duszpasterz, który jest odpowiedzialny za zarządzanie parafią lub biskup w diecezji, jeśli nie jest poruszany przez Ducha, jeśli jego charyzmat, z którego pochodzi jego powołanie i to wezwanie, które doprowadziło go do bycia częścią, jako wyświęcony minister, hierarchii, jeśli nie żyje w Duchu i z Ducha, a to wezwanie stało się ograniczone, to nie będzie miał tej otwartości". "To, co jest nowe, jest irytujące" - dodał kapelan, przypominając, że czasami, gdy pytano, dlaczego coś jest robione w określony sposób, odpowiedź brzmiała: "ponieważ zawsze tak robiono".
Rozeznanie, dar
Wśród innych refleksji na temat charyzmatów i życia parafialnego, Eduardo Toraño odniósł się również do rozeznawania, które jest "kluczem. Aby móc rozeznawać, a jest to jedno z podstawowych zadań duszpasterzy, proboszcz w swojej parafii, biskup w swojej diecezji, musi rozeznawać wszystkie pytania, które mogą pojawić się w obszarze jego odpowiedzialności".
"Na rozeznanie składa się kilka elementów. Pierwszym z nich jest wiedza. A jeśli istnieją uprzedzenia, z jakiejkolwiek strony, to już jest przeszkoda. Konieczne jest, aby pastor znał wszystkie realia, a jeśli to możliwe, od wewnątrz. Konieczne jest również, aby widzieć owoce. Rozeznawanie jest darem, charyzmatem, nie każdy go ma", powiedział kapelan Odnowy Charyzmatycznej, który zalecił między innymi otwartość, miłość i prawdę oraz formację.
Charyzmaty w Kościele: podejścia
Monsignor Antonio Prieto rozpoczął od przytoczenia słów kardynała Ratzingera z 1998 roku, kiedy to święty Jan Paweł II zwołał wszystkie ruchy zgromadzone w dniu Pięćdziesiątnicy tego roku w Rzymie, liczące ponad pół miliona osób, i powiedział im: "Jesteście wiosną Kościoła", "jesteście odpowiedzią Ducha Świętego na koniec drugiego tysiąclecia", zacytował biskup Alcalá.
Ratzinger powiedział, według biskupa: "Jak teologicznie podejść do tego pytania? Istnieją dwie możliwości. Po pierwsze, dialektyka. Że istnieje dialektyka między instytucją w Kościele a charyzmatem. Jest też inna możliwość. Podejście bardziej historyczne. A kiedy spojrzymy na rzeczy bardziej historycznie, zdamy sobie sprawę, że kiedy charyzmat pojawił się w Kościele, cierpiał - cierpienie jest częścią historii - ale w końcu ten charyzmat został przyjęty przez Kościół i pomógł Kościołowi odmłodzić się i, jak powiedział wcześniej Eduardo, zreformować się ".
Następnie biskup wyjaśnił, co oznaczałoby dialektyczne podejście do "instytucji (posługi święceń) i charyzmatu; chrystologii i pneumatologii lub hierarchii i proroctwa". Jego wniosek był taki, że "Kościół nie jest budowany dialektycznie, ale organicznie".
Pod względem podejścia historycznego: np. napięcia między Kościołem powszechnym a Kościołem partykularnym, Monsignor Prieto powiedział: "Obszarem wyznaczonym Apostołom do ewangelizacji był cały świat. Kościół powszechny poprzedza Kościoły lokalne, które powstają jako jego aktualizacje".
Po dokonaniu przeglądu ruchów apostolskich w historii Kościoła, biskup Alcalá odniósł się do rozeznawania, podkreślając, że "ruchy chcą ożywić Ewangelię w jej całości, w wymiarze misyjnym" i "rozpoznają w Kościele swoją rację bytu. Chcą być w komunii z Kościołem, z następcami Apostołów i następcą Piotra".
Więcej o charyzmatach
Zdaniem monsignora Prieto, odnosząc się do dwóch części (instytucji i charyzmatów), obie "muszą pozwolić się wychowywać Duchowi Świętemu, oczyszczać się. Charyzmaty, choć uczyniły wiele dobrego dla konkretnych osób, nie są własnością konkretnych osób, ale własnością Kościoła i muszą poddać się wymaganiom, które wynikają z tego faktu".
Ale także - dodaje biskup - "duszpasterze nie mogą popadać w absolutną jednolitość organizacji i programów duszpasterskich, tak jakby przykładali miarę do Ducha Świętego. Byłby to Kościół nieprzenikniony dla Ducha Świętego". "Nie należy etykietować ludzi ożywianych przez Ducha Świętego jako gorliwych fundamentalistów", ale "ruchy muszą również wziąć pod uwagę, że ubi Petrus, ibi ecclesia; ubi episcopus, ibi ecclesia".
"Ministerstwo i ruchy potrzebują siebie nawzajem. Kiedy jeden z dwóch biegunów słabnie, cierpi cały Kościół. Wszyscy muszą dać się zmierzyć regułą miłości do jedności jednego Kościoła", dodał Monsignor Prieto do publiczności Athenaeum of Theology. Jego zdaniem, i są to jego ostatnie słowa dotyczące tytułu Forum Omnes: "Jesteśmy wezwani do integracji, ale ta integracja nie nastąpi bez otwartego i braterskiego dialogu oraz bez pewnej ilości cierpienia".
Pod koniec sesji pytań i odpowiedzi Maria José Atienza podziękował współpracownikom za ich wsparcie: Ateneo de Teología, Fundación CARF, Banco Sabadell, uczestnikom, wśród których byli członkowie różnych instytucji, ruchów i inicjatyw, takich jak Acción Católica, Alpha, Encuentro matrimonial czy Focolares. Podziękował również czytelnikom i prenumeratorom Omnes, którego dyrektor, Alfonso Riobó, powitał biskupa Alcalá i prelegentów na początku wydarzenia.
