Ubóstwo nie zna datPrace konferencja międzynarodowa promowana przez Fundację Centesimus Annus-Pro Pontifice (CAPPF) i poświęcona "Wzrostowi sprzyjającemu włączeniu społecznemu w celu wyeliminowania ubóstwa i promowania zrównoważonego rozwoju i pokoju" zostanie otwarta jutro po południu w Pałacu Kanclerskim w Rzymie. W piątek treść inicjatywy będzie przedmiotem pogłębionej i szerokiej dyskusji ekspertów z różnych stron świata. W sobotę 8 uczestnicy będą cieszyć się chwilą modlitwy i słuchania w Pałacu Apostolskim: Mszą Świętą celebrowaną przez kardynała Petera Kodwo Appiah Turksona, spotkaniem z kardynałem sekretarzem stanu Pietro Parolinem oraz prywatną audiencją udzieloną przez papieża Franciszka.
Przyczyny ubóstwa
Istnieją liczne przyczyny, które determinują ubóstwo i wymagają zdecydowanych i terminowych działań: sytuacja geopolityczna, ekonomiczna, klimatyczna, cyfrowa, duchowa, edukacyjna i zdrowotna. Zarówno słowa Jana Pawła II - "...istnieje wiele innych form ubóstwa, zwłaszcza w nowoczesnym społeczeństwie, nie tylko ekonomicznych, ale także kulturowych i duchowych" (Centesimus Annus, nr 57) - jak i Franciszka - "Współczesność musi liczyć się z trzema rodzajami 'ubóstwa'. Ta z ubóstwa jest o wiele gorsza, bo oznacza sytuację 'bez wiary, bez wsparcia, bez nadziei'" (Orędzie na Wielki Post 2014) wskazują na powagę problemu.
Koncentracja na badaniu i realizacji działań w zakresie dynamiki społeczno-gospodarczej charakteryzuje szczególne dziedzictwo, które CAPPF promuje od momentu powstania w 1993 roku. "Zobowiązuje się do konfrontacji - czytamy w informacji prasowej prezentującej trzydniowe wydarzenie - z realnym światem, realizując swoją misję szerzenia wiedzy o Doktryna społeczna Chrześcijaństwo wśród osób wykwalifikowanych do odpowiedzialności przedsiębiorczej i zawodowej, angażując je tak, aby same stały się aktorami i działaczami w konkretnym zastosowaniu Magisterium społecznego".
Celem jest prawdziwie integracyjny wzrost, by przywołać tytuł konferencji: to znaczy generowanie przyzwoitych miejsc pracy i zapewnienie możliwości dla wszystkich, w imię bardziej sprawiedliwej i szanowanej, powiedziałbym bardziej cywilizowanej, gospodarki. Sama Agenda 2030 proponuje eliminację ubóstwa we wszystkich jego przejawach i aberracjach w skali globalnej, co jest warunkiem wstępnym każdego scenariusza zrównoważonego rozwoju.
Co można zrobić, aby zlikwidować ubóstwo?
Eksperci zbiorą się w Rzymie na Centesimus Annus, aby omówić główne tematy konferencji: rzeczywistą sytuację różnych wymiarów ubóstwa; nowe formy ubóstwa; środki służące osiągnięciu gospodarki sprzyjającej włączeniu społecznemu; solidarność, pomocniczość i zrównoważony rozwój w walce z ubóstwem; rolę rządów i instytucji w walce z ubóstwem; rynki rolne i łańcuch wartości żywności na rzecz włączenia społecznego i zrównoważonego rozwoju. W odniesieniu do tej ostatniej kwestii i jej wpływu na wyzwanie związane ze zrównoważonym rozwojem należy zauważyć, że sektor spożywczy stanowi około jednej piątej światowej gospodarki i jest największym na świecie źródłem dochodów i zatrudnienia.
Mimo to setki milionów ludzi nie mają zapewnionego bezpieczeństwa żywnościowego. Ubóstwo w nieproporcjonalnym stopniu dotyka ludność wiejską, której byt zależy w dużej mierze od agrobiznesu. Kobiety stanowią prawie połowę siły roboczej w rolnictwie, a wiele z nich prowadzi działalność rolniczą i pozarolniczą na małą skalę. Ponad połowa młodych pracowników w krajach rozwijających się jest zatrudniona w sektorze rolno-spożywczym.
Skutki pandemii
Pandemia nie tylko odwróciła zyski w globalnej redukcji ubóstwa po raz pierwszy od pokolenia, ale także pogłębiła wyzwania związane z brakiem bezpieczeństwa żywnościowego i rosnącymi cenami żywności dla wielu milionów ludzi (Bank Światowy, Global Economic Prospects, czerwiec 2021).
Skutki pandemii i wojny napastniczej na Ukrainie to kolejne aspekty, które zostaną przeanalizowane podczas konferencji, na której poruszona zostanie również kwestia roli zrównoważonych finansów i biznesu w walce z ubóstwem. Tutaj wymagane są poważne zmiany w celach strategicznych, modelach biznesowych, procesach produkcyjnych, zarządzaniu zasobami ludzkimi i stylach przywództwa.
Pozwólmy biednym krajom rosnąć
Jednym z zagadnień, które należy potraktować ze szczególną uwagą, jest kwestia sprawiedliwej i trwałej transformacji, zwłaszcza w krajach ubogich, na przykład w Afryce. Jedną z niezamierzonych konsekwencji pojawienia się Covid-19 jest to, że zachodnie rządy i firmy zaczęły promować program dekarbonizacji. Jednak przy zbyt silnych naciskach kraje afrykańskie mogą zostać pozbawione energii potrzebnej im do procesów industrializacji.
Pytanie zatem brzmi: jak połączyć proces zmierzający do zrównoważenia środowiskowego z potrzebą ochrony najbiedniejszych i najbardziej narażonych na zagrożenia ludzi i narodów? A konkretnie unikanie pustych zobowiązań i złamanych obietnic. Bo "jeśli biedni są marginalizowani, tak jakby to oni byli winni swojej kondycji, to podważa się samą koncepcję demokracji i każda polityka społeczna poniesie klęskę". Z wielką pokorą musimy wyznać, że często jesteśmy bez pojęcia, gdy chodzi o ubogich. Mówimy o tym abstrakcyjnie, rozwodzimy się nad statystykami i myślimy, że możemy poruszyć ludzi, robiąc film dokumentalny.
Ubóstwo natomiast powinno nas motywować do twórczego planowania, mającego na celu zwiększenie wolności niezbędnej do prowadzenia życia spełnionego na miarę swoich możliwości. Iluzją, którą musimy odrzucić, jest myślenie, że wolność rodzi się i rośnie wraz z posiadaniem pieniędzy. Służba ubogim skutecznie pobudza nas do działania i pozwala znaleźć najwłaściwsze sposoby odżywiania i promowania tej części ludzkości, zbyt często anonimowej i pozbawionej głosu, ale noszącej oblicze Zbawiciela, który prosi nas o pomoc" (Orędzie papieża Franciszka na Dzień Ubogich - 2021).
