Inicjatywy

Dr Chiclana: "Wejdźmy głębiej w samotność i kapłaństwo".

Według badań przeprowadzonych przez psychiatrę Carlosa Chiclanę i jego współpracowników, Laurę Garcíę-Borreguero i Raquel López Hernández, samotność jest postrzegana przez wielu księży jako drugie wyzwanie po życiu duchowym i główne zagrożenie dla ich życia emocjonalnego. Teraz dr Chiclana potwierdza nowe badanie dotyczące "samotności i kapłaństwa".  

Francisco Otamendi-8 kwietnia 2024-Czas czytania: 3 minuty
Chiclana studiuje samotność kapłaństwa

Dr Carlos Chiclana, psychiatra, rozpoczyna nowe badanie.

Samotność została zdiagnozowana jako jedno z największych współczesnych zła, do tego stopnia, że stanowi epidemię, którą zaakcentował Covid-19. Samotność prawdopodobnie pojawiła się w pierwszych badaniach psychiatry Carlosa Chiclany nad afektywnymi aspektami życia kapłańskiego. I tak też się stało.

Twoja badanie 2022/2023 opisał "wyzwania, zagrożenia i możliwości życia afektywnego kapłana", w którym wzięło udział ponad 130 księży, diakonów i seminarzystów z różnych diecezji i instytucji Kościoła katolickiego, z 605 otwartymi odpowiedziami i 1039 różnymi pomysłami podzielonymi na różne tematy.

"Przeprowadziliśmy badania jakościowe z pięcioma otwartymi pytaniami o to, jakie wyzwania wydawały się najbardziej znaczące dla życia afektywnego księdza, jakie ryzyko docenili, jakie możliwości dostrzegli, co pomogło im w szczególności w formacji afektywnej i czego im brakowało w formacji, a teraz czują, że by im pomogło", wyjaśnił Omnesowi.

Wyzwanie i ryzyko dla afektywności

W wyniku pracy, która właśnie została opublikowana w lutowym numerze Scripta Theologica, dr Chiclana powiedział Omnes, że "powstały nowe hipotezy badawcze dotyczące samotności odczuwanej przez księży". 

"Mówili o tym jako o wyzwaniu i było to główne ryzyko (dla ich afektywności), ale nie wiemy, czy mieli na myśli samotność fizyczną z powodu izolacji, samotność afektywną z powodu braku poczucia miłości, samotność instytucjonalną z powodu braku wsparcia, samotność psychologiczną z powodu niepewnego systemu przywiązania, samotność duszpasterską z powodu nadmiaru zadań, społeczną lub emocjonalną".

W tym samym wywiadzie psychiatra wskazał również, że "mogło być tak, że nie wykorzystywali oni samotności celibatariusza, aby kultywować tam swoją szczególną i współdziałającą relację z Bogiem, intymną sferę, w której mogliby się do Niego zwracać".

Wśród zagrożeń wymienionych w badaniu znalazły się również osobiste ograniczenia psychologiczne, możliwe uzależnienia emocjonalne lub niedociągnięcia moralne. Wspomniano również o zaniedbywaniu osobistego życia duchowego z powodu dużego zaangażowania czasowego, nadmiernego poświęcenia duszpasterskiego i afektywnego oderwania jako strategii obronnej.

Szczegółowe badanie

Carlos Chiclana ogłosił następnie, że "wkrótce rozpoczniemy konkretne badanie na temat samotności księży, z zamiarem lepszego poznania tego, co ich martwi i zaproponowania praktycznych narzędzi, aby temu zaradzić". Badanie właśnie się rozpoczęło.

Jak dotąd, dodaje Chiclana, badania koncentrujące się na księżach wykazały czynniki ochronne, które zmniejszają tę samotność, takie jak życie we wspólnocie, dbanie o własne życie duchowe, posiadanie wsparcia innych księży, posiadanie dobrej sieci społecznej (ogólna przyjaźń i z innymi księżmi), dbanie o swoje zdrowie i możliwość odpoczynku i inne.

Kochając wszystko z intymności

Również w styczniu specjalista medyczny wydał książkę zatytułowaną "Celibat. Ciesz się swoim darem", opublikowaną przez Ediciones Día Diez. Jego zdaniem, patrząc na podtytuł książki, można stwierdzić, że celibat, "będąc darem, który pozwala kochać wszystko, wszystkich i wszystko, powinien być czynnikiem chroniącym przed samotnością, ponieważ życie celibatariusza jest powołane do ciągłego zamieszkiwania przez wiele osób, bez żadnego z nich pozostającego w twoim "wewnętrznym domu" lub pozostającego wyłącznie w którymkolwiek z nich".

"Ma jednak pewną proporcję samotności, którą trzeba tolerować, a która jednocześnie ułatwia wejście w tę sferę, w której można być sam na sam z Bogiem, w tej wyłącznej relacji duchowej". "Jesteś księdzem, nie trenerem, nie pracownikiem organizacji pozarządowej, nie agentem społecznym".

Na stronie pierwsze badanie Zebrano również informacje na temat tego, czego brakowało księżom, a co ich zdaniem byłoby pomocne w ich rozwoju osobistym. Wskazali na przykład, że chcieliby otrzymać lepsze szkolenie. Inni byli zadowoleni i niczego im nie brakowało, a niektórzy doceniliby większą uwagę poświęconą duchowości i potrzebom psychologicznym.

Ci, którzy chcą wziąć udział w badaniu na temat "samotności i kapłaństwa", mogą je wypełnić, skanując poniższy kod QR:

AutorFrancisco Otamendi

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.