Przez czterdzieści lat lud izraelski, wyrwany z niewoli faraona, torował sobie drogę do ziemi obiecanej przez Boga. Pośród swoich świateł i cieni, swoich grzechów i bohaterskich czynów, Izraelici czuli się tak, jak żaden inny lud nie czuł się nigdy wcześniej. "czułe miłosierdzie naszego Boga". (Łk 1:78). Od początku chrześcijanie mieli świadomość, że są nowym ludem zapowiedzianym przez proroków. Tak więc to, co było powiedziane o Izraelu w przeszłości, jest teraz powiedziane o Kościele: Ludzie Boga (Tit 2:14; por. Deut 7:6), wybrana rasa, święty naród, osoby nabyte (1 P 2,9; por. Wj 19,5; Iz 43,20-21), żona Pana (Ef 5:25; Ap 19:7; 21:2).
Nowy lud, który doświadcza, teraz już na zawsze, na mocy Krwi Baranka przelanej na Krzyżu, że Jezus Chrystus, "umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował". (J 13:1). "Miłość Boża stała się widoczna i namacalna w życiu Jezusa Chrystusa. Jego Osoba to nic innego jak miłość. Miłość, która jest dawana za darmo. W Nim wszystko mówi o miłosierdziu. Nic w Nim nie jest pozbawione współczucia".napisał papież, zwołując Święty Rok Miłosierdzia (Misericordiae Vultus 8).
Takie jest tło pięknej inicjatywy, którą nasza diecezja Osma-Soria podjęła na ten Święty Rok Miłosierdzia. Nasz biskup, Monsignor Gerardo Melgar Viciosa, poprosił nas, abyśmy udali się do "spotkać każdego człowieka przynosząc dobroć i czułość Boga". dla "Balsam miłosierdzia musi dotrzeć do wszystkich, wierzących i tych dalekich, jako znak Królestwa Bożego, które jest już obecne pośród nas". (MV 5). W ten sposób narodziła się diecezjalna pielgrzymka Sztandaru Miłosierdzia, która przez cały okres Jubileuszu będzie przemierzać ziemie Sorii niosąc przesłanie tego Kościoła partykularnego, że "chce się pokazać jako matka życzliwa dla wszystkich, łagodna, cierpliwa, pełna miłosierdzia i dobroci wobec swoich dzieci, które są od niej oddzielone". (SN 3).
600 kilometrów w 45 etapach
Jest to chusta procesyjna z wizerunkiem Miłosierdzia Bożego i słowami "Jezu, w Tobie pokładam ufność, która do listopada 2016 r. będzie wędrować pieszo po całej diecezji oksywsko-sorskiej. W sumie do pokonania będzie ponad 600 kilometrów w 45 etapach, poprzez które Kościół pielgrzymujący na tych kastylijskich ziemiach chce przypomnieć wszystkim "nieskończone miłosierdzie Boga, który nigdy nie męczy się przebaczaniem".jak stwierdził Ángel Hernández Ayllón, wikariusz biskupi ds. duszpasterstwa, który koordynuje tę inicjatywę. W tych miesiącach, w miejscowościach, gdzie jest to możliwe, do pielgrzymowania ze sztandarem zapraszani są zwłaszcza młodzi ludzie. W ten sposób pięćdziesiąt parafii i niektóre sanktuaria diecezjalne przyjmą pielgrzymów, którzy po przebyciu wszystkich arcykapłanów diecezji zakończą swoją pielgrzymkę w Willi Episkopatu w El Burgo de Osma.
Przez cały Rok, na wzór pielgrzymki ludu izraelskiego przez pustynię, prowadzonego przez słup obłoku i ognia (por. Wj 13,21), chcemy ofiarować całej diecezji niezwykłe prowadzenie Bożego miłosierdzia, które pozwala nam wejść do nowego Morza Czerwonego, do oceanu miłosierdzia wypływającego z Serca Chrystusa, gdzie codziennie odradzamy się na nowo.
Pamiętając, że Bóg okazuje miłosierdzie
Parafia Agreda, w przeddzień inauguracji Roku Świętego, przyjęła w klasztorze Matek Poczętych sztandar miłosierdzia, który pozostał w tej miejscowości do 12 grudnia. Tego dnia, pierwszego dnia pielgrzymki, został on zawieziony do sąsiedniego miasta Ólvega. Grupa wyruszyła z kościoła parafialnego po godz. 10.00, po modlitwie błogosławieństwa i rozesłania. Pięćdziesięcioro dzieci, młodzieży i dorosłych, z jednym z proboszczów parafii w Ágreda na czele, młodym księdzem Pedro L. Andaluz Andrés, przeszło modląc się na Różańcu Świętym prawie 11 kilometrów, które dzielą Ágreda od Ólvega; "Wzruszające było ofiarowanie każdej tajemnicy, odmówienie Zdrowaś Mario i litanii do Matki Bożej, dziękując Bogu za Jego miłosierną miłość".. W drzwiach parafii Olvegueña powitał ich proboszcz Jesús F. Hernández Peña oraz wielu wiernych. Według słów obecnych, doświadczenie to było "To było piękne, bardzo wzruszające i przygotowało nasze serca na przyjęcie Bożej miłości". w okresie przedświątecznym.
Zarys każdego etapu pielgrzymki jest podobny: modlitwa przygotowująca serca poprzez wyznaczenie kierunku etapu przed rozpoczęciem wędrówki; postój w połowie drogi na odpoczynek, wymianę wrażeń i prosty poczęstunek; następnie modlitwa różańcowa, która przygotowuje dotarcie do celu, gdzie zawsze z odpowiednimi kapłanami na czele, wierni parafii witają pielgrzymów i jednoczą się w modlitwie dziękczynnej do Boga. "bo jego miłosierdzie trwa na wieki". (Ps 136).
W naszej diecezji odczuliśmy w głębi serca słowa papieża Franciszka, który przypomina nam, jak "miłosierdzie jest główną belką, która podtrzymuje życie Kościoła". i wzywa nas do "Wszystko w jej działaniu duszpasterskim przyobleczone jest w czułość, z jaką zwraca się do wiernych; nic w jej przepowiadaniu i w jej świadectwie wobec świata nie może być pozbawione miłosierdzia. Wiarygodność Kościoła przechodzi przez drogę miłości miłosiernej i współczującej. Kościół ma niewyczerpane pragnienie okazywania miłosierdzia". (MV 10).
Ta pielgrzymka zrodziła się z tego pragnienia, aby przypomnieć naszemu ludowi o realnej obecności Boga pośród nas, tego Boga, który patrzy na wszystkich z miłością (por. MV 8) i który jest zawsze gotowy do okazania swojego miłosierdzia.
W tym Roku Świętym jesteśmy zaproszeni do pielgrzymowania do Drzwi Świętych otwartych w katedrze w El Burgo de Osma i we współkatedrze w San Pedro. Ale Drzwi Święte par excellence, te z Serca Chrystusa otwarte dla wszystkich, których wielu nie zna i przez które nigdy nie przeszło, nigdy nie są zamknięte. Nawet nie wtedy, gdy skończy się ten czas łaski i błogosławieństwa, jaki Bóg dał swojemu Kościołowi. Wielu z nich nigdy nawet o nim nie słyszało. Wielu nigdy nie otrzymało wspaniałej i cudownej wiadomości, serca Ewangelii, że Bóg wychodzi na poszukiwanie wszystkich i nikogo nie wyklucza.
Dlatego chcemy, aby każdy, nawet najbardziej oddalony, najbardziej grzeszny, poprzez ten prosty gest pielgrzymki sztandaru, mógł usłyszeć, że "To jest właściwy moment, aby zmienić swoje życie! To jest czas, aby dać się dotknąć sercu". (MV 19). Tak jak Izraelici, zagrożeni śmiercią przez ukąszenie węży, zostali uzdrowieni przez spojrzenie na sztandar wykonany przez Mojżesza (por. Num 21, 4-9), tak chcemy, aby cała nasza ziemia w Sorii, tak często spustoszona przez saletrę grzechu, została uzdrowiona przez kontemplację Bożego miłosierdzia.
"Pielgrzymka jest szczególnym znakiem w Roku Świętym, ponieważ jest obrazem drogi, którą każdy człowiek odbywa w swoim życiu. Życie jest pielgrzymką, a człowiek jest "viator", pielgrzymem, który przemierza swoją drogę aż do osiągnięcia upragnionego celu. [...]; każdy będzie musiał pielgrzymować według swoich sił. Będzie to znak, że miłosierdzie jest również celem do osiągnięcia i że wymaga zaangażowania i poświęcenia".napisał papież (MV 14).
Pielgrzymka sztandaru ma być bodźcem do nawrócenia; w ten sposób chcemy, aby wielu pozwoliło się ogarnąć Bożemu miłosierdziu i zobowiązało się do bycia miłosiernym wobec innych, tak jak Ojciec jest wobec każdego z nas.
Delegat Episkopatu ds. środków komunikacji społecznej (diecezja Osma-Burgos).
