Urugwaj: "Trzeba przetrwać w świeckim kraju"!"Proclaim the Promise": nadzieja i wizja przyszłości.Co roku Konferencja Episkopatu Dominikany (CED) wydaje dwa oficjalne dokumenty: list pasterski opublikowany 21 stycznia, z okazji święta Matki Bożej z Altagracia, opiekunki dominikanów, skierowany do wszystkich parafian, w którym porusza biblijno-doktrynalny i teologiczno-pastoralny temat wiary; oraz Orędzie opublikowane 27 lutego, w Narodowe Święto Niepodległości, skierowane do wszystkich dominikanów, w którym zajmuje się kwestiami o znaczeniu narodowym, proponując i sugerując mądre orientacje społeczno-polityczne w świetle wiary i nauki społecznej Kościoła. W tym krótkim artykule chciałbym przedstawić dwa dokumenty opublikowane w tym roku 2021.
List pasterski
List pasterski z 21 stycznia 2021 roku ma tytuł: "Matka Boska z Altagracia - dar Boga dla dominikanów". Jest to dokument mający dwa wyraźne cele: przynieść naszemu narodowi słowa otuchy i nadziei (w obliczu różnych cierpień spowodowanych, w sposób szczególny, skutkami pandemii Covid-19) oraz przygotować serca chrześcijan katolickich na obchody 100-lecia kanonicznej koronacji Matki Bożej z Altagracia, które będą obchodzone z rokiem jubileuszowym rozpoczynającym się, jak Bóg da, 15 sierpnia 2021 r., a kończącym się 15 sierpnia 2022 r.
Aby osiągnąć te dwa cele, biskupi przypominają o darze, jaki Pan dał nam od samych początków naszej historii, w cudownym obrazie Matki Bożej z Altagracia, podkreślając jednocześnie maryjną pobożność dominikanów. Z drugiej strony, zgodnie z dokumentem z Aparecidy, przedstawiają Dziewicę jako "wzór uczennicy-misjonarki i orędowniczki w imieniu swoich dzieci". Wreszcie zapraszają nas do odnowienia naszej wiary przez żarliwe nabożeństwo do naszej duchowej Matki, przyjmując jak Ona Królestwo Boże, a cały naród dominikański powierzając Jej potężnej opiece.
Orędzie na miesiąc ojczyzny
Orędzie z 27 lutego 2021 roku, zatytułował: "I pokażmy światu, że jesteśmy braćmi". W tym krótkim dokumencie biskupi, jako pasterze naszego ludu, czerpiąc inspirację z encykliki Fratelli Tuti papieża Franciszka, a w jednym z wierszy patrycjusza Juana Pablo Duarte, od którego biorą swój tytuł, próbują odpowiedzieć na kluczowe pytanie: co to znaczy dziś budować braterstwo na dominikańskiej ziemi? I odpowiadają, składając następujące oświadczenia:
Dom
Przede wszystkim duch braterski jest budowany w domu, ale dementują, że nie wszystkie rodziny mają takie same możliwości, stąd obowiązek państwa stworzenia niezbędnych warunków, aby wszystkie rodziny mogły się zdrowo rozwijać w stabilnym środowisku. W tym sensie, jako konkretne działanie, zapraszają uniwersytety katolickie do zorganizowania otwartego sympozjum, aby pomóc w określeniu autentycznej polityki rodzinnej odpowiedniej dla całego społeczeństwa dominikańskiego.
Po drugie, w obliczu dramatu aborcji i "społeczeństwa wyrzuconych śmieci", podkreślają, że nie ma prawdziwego braterstwa bez troski o życie ludzkie we wszystkich jego etapach i przejawach.
Uniwersalne braterstwo
Po trzecie, budowa powszechnego braterstwa. W tym sensie zachęcają do pielęgnowania zdrowego nacjonalizmu, to znaczy poczucia dominikańskości, które nie zamyka się w zaostrzonym i zamkniętym sentymencie narodowym wobec cudzoziemca lub innego, a tym bardziej od naszej rzeczywistości jako wierzących; w tym sensie, w komunii z Ojcem Świętym, zachęcają nas do przezwyciężenia lęku, który dziś prowokuje spotkanie z migrantami i cudzoziemcami, a raczej do pozwolenia na ubogacenie i uzupełnienie się ich darami i talentami.
Po czwarte, korupcja zrywa z braterstwem jako narodu. Biskupi uznają, że dominikanie, domagając się sprawiedliwości i windykacji swojej godności osobistej i godności narodu, stopniowo stawali się bardziej świadomi tej plagi. Wzywają jednak nie tylko do dochodzenia swoich słusznych praw, ale także do zrobienia osobistego rachunku sumienia, aby nie popaść w złą praktykę dostrzegania jedynie plamki w cudzym oku (por. Mt 7, 3-4).
Pokaż, że jesteśmy braćmi
Na koniec "...I pokażmy światu, że jesteśmy braćmi". Dziś, podobnie jak w przeszłości, niepodległość jest nadal zadaniem oczekującym na realizację, "które musi być cierpliwie i odważnie prowadzone w oparciu o prawo wszystkich ludów". Prawo to jednak nie wystarczy, konieczne jest wzbudzenie "uniwersalnych emocji politycznych", które służą jako siła napędowa politycznego zaangażowania. W tym sensie nasz hymn narodowy odzwierciedla ten sentyment w jednej ze swoich zwrotek, kiedy mówi: "Żaden naród nie zasługuje na wolność, jeśli jest niewolnikiem, indolentnym i służalczym, jeśli w jego piersi nie rośnie płomień, który hartuje dziewicze bohaterstwo". Wreszcie, nasi duszpasterze dostrzegają ducha gościnności i solidarności, który charakteryzuje nas jako dominikanów, niosąc jednocześnie przesłanie nadziei, zachęcając nas, abyśmy nie tracili wiary pośród trudności i nadal "pokazywali światu, że jesteśmy braćmi".
Biskup pomocniczy archidiecezji Santo Domingo, Republika Dominikany
