Rankiem 14 grudnia 2023 r. prasa podała wiadomość, długo oczekiwaną przez wiernych na całym świecie, że Ojciec Święty Franciszek upoważnił Dykasterię Spraw Kanonizacyjnych do opublikowania dekretu o heroiczności cnót, nadającego Ernesto Cofiño Ubeco tytuł "Czcigodnego Sługi Bożego".
W praktyce oznacza to, że Kościół, po wysłuchaniu głosu ludu Bożego poprzez dokumenty, świadectwa, listy, łaski i łaski, uznał, że Ernesto żył wszystkimi cnotami chrześcijańskimi w stopniu heroicznym. W ten sposób kończy się drugi etap procesu kanonizacyjnego, który rozpoczął się w 2002 roku, kiedy to dykasteria wydała dekret ważności procesu diecezjalnego gwatemalskiego lekarza Ernesto Cofiño (1889-1991), który zmarł w opinii świętości.
W ciągu tych ponad dwudziestu lat fazy rzymskiej Kościół, za pośrednictwem postulatora sprawy i relatora dykasterii, poważnie przestudiował heroiczne życie doktora Cofiño oraz obfite łaski i łaski przypisywane jego wstawiennictwu, które napływały do postulacji z czterech stron świata, a na koniec konsultorzy teologiczni i historyczni, biskupi i kardynałowie potwierdzili dekret Czcigodnego.
Wraz z tym prawnym i teologicznym krokiem rozpoczyna się trzecia faza procesu: uważne słuchanie głosu Boga, dowód cudu udzielonego przez Boga za wstawiennictwem tego Czcigodnego. Wraz z pierwszym cudem, tj. nadprzyrodzonym wydarzeniem za wstawiennictwem świętego i dowodem na jego naukowo niewytłumaczalne pochodzenie, beatyfikacja byłaby początkiem publicznego kultu ograniczonego do części ludu Bożego.
Wykazanie kolejnego cudu, wraz z odpowiednim aparatem naukowym, teologicznym i prawnym, otworzyłoby drogę do kanonizacji, a wraz z nią początek powszechnego kultu publicznego.
Ułatwia to zrozumienie deklaracji rzymskiego postulatora, Santiago Callejo, który zachęcał wiernych chrześcijan, aby prosili Boga o łaski materialne i duchowe za pośrednictwem doktora Cofiño i zapisywali uzyskane łaski, ponieważ sprawiedliwe jest rejestrowanie tych faktów.
Jako biograf doktora Cofiño (José Carlos Martín de la Hoz, "Boski i ludzki współudział. Emblemat autorstwa dr Cofiño"Chciałbym podkreślić, że Ernesto jest dosłownie "świętym z sąsiedztwa" i "świętym naszych czasów", ponieważ niestrudzenie walczył w obronie wszystkich ludzkich istnień, nienarodzonych i, jako pediatra, wszystkich tych, którzy się rodzą.
W cieniu pozostaje niezapomniana postać Clemencia Somoyoa, żony, która dzieliła z Ernesto ten jasny i radosny dom i w której miłości małżeńskiej oboje osiągnęli łaskę nieba. Chociaż proces beatyfikacyjny nie został jeszcze otwarty dla niej, jest już wiele głosów wzywających do tego.