Aby mówić o Wigilii Paschalnej w Drodze Neokatechumenalnej, musimy wrócić do Soboru Watykańskiego II: odpowiedzi Ducha Świętego na wyzwania współczesnego świata, który odnowił liturgię, odkrywając na nowo Wigilię Paschalną. Odkrył na nowo katechumenat i cały proces inicjacji chrześcijańskiej oraz centralne miejsce Pisma Świętego, które wraz z Eucharystią karmi wiernych.
W tym samym czasie ten sam Duch Święty wzbudzał Drogę Neokatechumenalną w koszarach Palomeras. Dziewica Maryja zainspirowała Kiko Argüello: "Trzeba nam budować wspólnoty chrześcijańskie na wzór Świętej Rodziny z Nazaretu, żyjące w pokorze, prostocie i uwielbieniu. Tym drugim jest Chrystus. itinerarium przeżywane w małej wspólnocie oparte na trójnogu: Słowo, liturgia i wspólnota.
Ówczesny arcybiskup Madrytu dostrzegł w doświadczeniu Kiko Argüello, Carmen Hernández i braci z pierwszej wspólnoty zrodzonej w barakach prawdziwe odkrycie Słowa Bożego i aktualizację odnowy liturgicznej promowanej przez Sobór Watykański II. Zostało to uznane przez wszystkich papieży aż po dzień dzisiejszy za "prawdziwy dar Opatrzności dla Kościoła naszych czasów".
Przy wielu okazjach zarówno Kiko Argüello, jak i Sługa Boża Carmen Hernández, inicjatorzy Drogi Neokatechumenalnej, mówili o tym, jak Bóg przygotował ich, aby byli narzędziami do wprowadzenia Soboru Watykańskiego II i Wigilii Paschalnej na Drogę i do Kościoła.
W związku z tym, podczas wizyty ad limina biskupów Republiki Dominikańskiej w 2015 roku, papież Franciszek podkreślił, że : "Droga Neokatechumenalna przywróciła w Kościele Noc Wielkanocną".
Bóg przygotował Carmen Hernández, aby wniosła na Drogę Neokatechumenalną całą odnowę Soboru, a zwłaszcza odnowę liturgiczną i centralność Wigilii Paschalnej. Przez całe swoje życie, studia w Walencji, swoje "Getsemani" w Barcelonie, o. Farnés, i podróże do Ziemi Świętej, będzie zalany paschalnym misterium Jezusa Chrystusa. I tak przedstawił Kiko Sobór "na talerzu". Kiko przekształciłby go w katechezę, jak dobry artysta, dla całego wtajemniczenia chrześcijańskiego.
"Aby zrozumieć Paschę, którą będzie sprawował Jezus Chrystus, powiedział nam Carmen, trzeba zrozumieć środowisko, w którym ta Pascha się narodziła i jak Bóg ją objawił. Eucharystia chrześcijańska w istocie doprowadza do wypełnienia się Paschy hebrajskiej (por. CCE 1340.1390). Jezus Chrystus nie jest w byle jakiej wieczerzy, ale w największej liturgii ludu Izraela, sakramentalnej nocy".
Wielkanoc nie jest pustym obrzędem, ale pamiątką, sakramentem, aktualizacją, wydarzeniem, które dokonuje się w każdym z wieczerników. Bóg spędza tę noc zbawiając, działając. "I ta Pascha, w której lud Izraela świętował przejście z niewoli do wolności, jest tą, której Chrystus nadaje nową treść: pamiątkę swojego przejścia ze śmierci do życia. Jezus Chrystus pozostawia nam obchody wielkanocne jako pamiątkę swojego przejścia z tego świata do Ojca: uniesienie, dziękczynienie, za wydarzenia, których Ojciec dokonał dla nas w Jezusie Chrystusie. Zostawił nam żywy sakrament, w którym możemy przejść ze śmierci do zmartwychwstania. Wigilia Paschalna i każda Eucharystia, Wielkanoc tygodni, jest proklamacją sakramentalnej obecności Jezusa Chrystusa zmartwychwstałego".
Osobliwym aspektem Paschy żydowskiej, który Carmen Hernández przekazała również wspólnotom neokatechumenalnym, jest wielkie znaczenie dzieci. W pewnym momencie celebracji syn pyta ojca: "...jakie jest znaczenie Paschy?Dlaczego dzisiejszy wieczór jest inny?" I ojciec poucza go zgodnie z poleceniem Pana (Pwt 6, 4-9). Naród izraelski wie, że jest wybrańcem Bożym i w noc paschalną wspomina cuda Boga w ich imieniu.
Droga Neokatechumenalna wprowadziła w Wigilię Paschalną moment, w którym rodzice, na wzór hebrajskiej Paschy, przekazują wiarę swoim dzieciom, opowiadając w sposób egzystencjalny o tym, co Bóg w Jezusie Chrystusie uczynił i nadal czyni z nimi w Kościele. Odbywa się to w kontekście głoszenia Słowa, gdzie ma się "Piosenka dla dzieci".co pomaga dzieciom zachować czujność i oczekiwanie.
Charyzmat skoncentrowany na Wigilii Paschalnej
W ten sposób wyłania się centralność Wigilii Paschalnej w Drodze Neokatechumenalnej, jak mówi Statut Drogi Neokatechumenalnej: "Osią i źródłem życia chrześcijańskiego jest tajemnica paschalna, przeżywana i celebrowana w sposób wybitny w Świętym Triduum. Stanowi ono oś Neokatechumenatu, jako ponowne odkrycie inicjacji chrześcijańskiej. Wigilia Paschalna jest inspiracją dla całej katechezy".
W każdej wspólnocie trwa ogromna praca nad przygotowaniem się do obchodów Triduum Paschalnego. Cała wspólnota zabiera się do pracy. Jest to noc wszystkich nocy, noc, w której przejdzie Pan. W przygotowanie tych świętych dni zaangażowani są wszyscy: monologi, czytania, kwiaty, akolici, psalmiści. Również dzieci są szczególnie instruowane, jak przeżywać uroczyste czuwanie.
Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Wielka Sobota to dni bardziej intensywne, w których wszystkie wspólnoty spędzają cały dzień przygotowując wszystko do różnych uroczystości, począwszy od modlitwy Lauds i biura parafialnego. Post wielkanocny w Wielki Piątek i Wielką Sobotę podtrzymuje to napięcie i pomaga w zachowaniu czuwania w oczekiwaniu na Pana.
Celebracja Wigilii Paschalnej jest przeżywana z wielkim oczekiwaniem; przygotowanie było wielkie. Obszerna, niespieszna liturgia Słowa, z różnymi momentami na rezonanse, z przekazaniem wiary dzieciom; całe czuwanie odbywa się w całości w nocy, trwa cztery lub pięć godzin; liturgia chrzcielna, również w nocy, kolejny ważny moment celebracji, który jest przeżywany jako wielka uczta; by zakończyć liturgią eucharystyczną, która jest sprawowana z całą powagą. Wymiar eschatologiczny jest również bardzo obecny, gdyż w Wielkanoc powróci Mesjasz.
Owoce wielkanocne
Cała siła ewangelizacyjna rodzin chrześcijańskich jest odżywiana przez doświadczenie Wielkanocy. Można by zebrać liczne świadectwa, jak to rozumienie liturgii pomogło tak wielu ludziom.
Ewangelizacja z konieczności wypływa z Wielkanocy. Jednym z najwybitniejszych owoców są rodziny na misjach: rodziny gotowe zostawić wszystko i wyjechać na misje w dowolny zakątek świata. Wiele z nich zostało już wysłanych przez różnych papieży, od św. Jana Pawła II.
Pan wzbudził również na Camino wielu młodych ludzi, którzy ofiarowują swoje życie Panu, aby zostać kapłanami i móc wspierać te rodziny, dając w ten sposób początek Seminariom. Redemptoris Mater. Kolejny owoc wielkanocny.
Z obchodów Wigilii Paschalnej wywodzi się misja na placach, która odbywa się w niedziele wielkanocne. To spektakl widzieć tak wielu młodych ludzi, którzy bez lęku dają świadectwo o mocy zmartwychwstałego Chrystusa, niosąc pierwsze głoszenie na ulicach. Otwarcie rodzin na życie to kolejny niezaprzeczalny owoc zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią i grzechem. Tak wielu braci i sióstr daje o tym świadectwo. I jest jeszcze wiele innych cudów, które moglibyśmy wyliczać. Jak zacząłem ten artykuł, moje życie jest wyraźnym owocem Wielkanocy Pana.
Rektor Seminarium Redemptoris Mater w Kordobie, w Hiszpanii.
