Przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa w momencie konsekracji, sakrament ustanowiony przez Pana podczas Ostatniej Wieczerzy, z poleceniem "to czyńcie na moją pamiątkę", jest centralnym wydarzeniem w codziennym życiu Kościoła, o czym przypominali papieże, ale były czasy, kiedy szerzyły się heretyckie doktryny, które twierdziły, że obecność Jezusa w sakramentalnych gatunkach była symboliczna, a nie rzeczywista.
W tym kontekście, począwszy od 1200 roku, w połowie XIII wieku, zaczęła mieć miejsce seria cudów eucharystycznych, które ostatecznie doprowadziły do ogłoszenia przez papieża Urbana IV Święto Bożego CiałaPierwszą z nich, 11 sierpnia 1264 r., była uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa z udziałem Bulla skierowana do patriarchatu Jerozolimy (którą sam zajmował, zanim został wybrany papieżem), a następnie drugą bullę skierowaną do całego katolickiego świata.
Święta Julienne z Liège i wybitni teologowie
Jak podkreślają franciszkanie z Kustodii w Ziemi Świętej, motyw inspirujący święto ma swoje korzenie we Flandrii, gdzie w połowie XIII wieku ruch eucharystyczny był już bardzo aktywny w walce z szerzącymi się herezjami. W tym czasie belgijska zakonnica Saint Julienne de Mont Cornillon (Liège) i inne zakonnice miały serię mistycznych wizji, w których Pan uświadomił im brak w Kościele uroczystości ku czci Najświętszego Sakramentu.
W 2010 roku Benedykt XVI odniósł się do świętej Julienne z Liège tymi słowami: "Pragnę przedstawić wam postać kobiecą, mało znaną, ale której Kościół jest winien wielkie uznanie, nie tylko ze względu na jej świętość życia, ale także dlatego, że z wielką gorliwością przyczyniła się do ustanowienia jednej z najważniejszych uroczystości liturgicznych roku, Bożego Ciała. To właśnie św. Juliana de Cornillonznana również jako Święta Juliana z Liège".
"Juliana urodziła się między 1191 a 1192 rokiem w pobliżu Liège w Belgii. Ważne jest, aby podkreślić to miejsce, ponieważ w tym czasie diecezja Liège była, że tak powiem, prawdziwym "wieczernikiem eucharystycznym". Tam, przed Julianą, wybitni teologowie zilustrowali najwyższą wartość sakramentu Eucharystii, a także w Liège istniały grupy kobiet hojnie poświęcone kultowi eucharystycznemu i żarliwej komunii. Kobiety te, prowadzone przez przykładnych kapłanów, żyły razem, poświęcając się modlitwie i dziełom miłosierdzia".
Benedykt XVI wyjaśnił, że dobra przyczyna święta Bożego Ciała "przekonała również Jakuba Pantaleona z Troyes, który znał świętego podczas swojej posługi jako archidiakon w Liège. To on, gdy został papieżem pod imieniem Urbana IV w 1264 r., chciał ustanowić uroczystość Bożego Ciała świętem obowiązkowym dla Kościoła powszechnego. W bulli ustanawiającej, zatytułowanej "Transiturus de hoc mundo" (11 sierpnia 1264 r.), papież Urban dyskretnie nawiązuje do mistycznych doświadczeń Juliany, potwierdzając ich autentyczność".
Święte ciała w Luchente i Daroca
Warto zauważyć, że kilka lat wcześniej, równolegle, 7 marca 1239 r., w Walencji i Aragonii miał miejsce cud znany jako Cud Świętych Ciał z Daroca, którego historyczna sekwencja została zapisana w dokumencie z 1340 r. znanym jako Carta de Chiva, zachowanym w Archiwum Kolegialnym w Daroca.
Historia ta została również zapisana w 1860 r. w opracowaniu Tomása Orriosa de la Torre, kanonika kolegiaty w gminie Daroca, które zostało ponownie opublikowane z kilkoma dodatkami, na przykład w 2014 r., w 775. rocznicę cudu, który miał miejsce w Luchente (Walencja) 23 lutego 1239 r. i 750 lat od ustanowienia święta Bożego Ciała w Kościele powszechnym.
Dokumenty potwierdzają do znudzenia cud sześciu konsekrowanych formularzy, które kapitanowie Tercios z Daroca, Calatayud i Teruel zamierzali przyjąć komunię przed wyruszeniem na podbój zamku Chio na terytorium muzułmańskim i że nie byli w stanie tego zrobić z powodu ataku wroga. Sześć formularzy, pośpiesznie przechowywanych przez księdza w kapralu, po podniesieniu okazało się całkowicie zakrwawionych, bez żadnego wyjaśnienia w kategoriach naturalnych.
Wbrew wszelkim przeciwnościom, będąc mniejszością i w oblężeniu, chrześcijanie odnieśli zwycięstwo w bitwie. Obecni tam rozumieli to wydarzenie jako cud, manifestację Boga, w relacji zapisanej w Carta de Chiva, zebranej przez Orrios de la Torre, która została również podsumowana w Heraldo de Aragóni innych miejscach.
"Pierwsza procesja Bożego Ciała
Co więcej, kapitanowie trzech kompanii, które wzięły udział w bitwie, chcieli zabrać płótno z zakrwawionymi opłatkami do swoich miast, ale dowód cudu mógł mieć tylko jedno przeznaczenie, a los padł na Darocę, ponieważ nie zgadzając się na przydział, zdecydowano, że "ślepy" muł wyruszy na terytorium chrześcijańskie, niosąc cud w skrzyni. Minął Teruel, a gdy znalazł się w Daroca, muł zatrzymał się przy klasztorze Trynitarzy i pękł. Święte formy pozostały w kościele i wszyscy zgodzili się, że aragońskie miasto powinno być kustoszem tego cudu wiary eucharystycznej.
Ta 14-dniowa wędrówka z Walencji do Daroca została nazwana "pierwszą procesją Bożego Ciała" i jest opisywana przez historyków tamtych czasów. Przybyli na nią liczni pielgrzymi, oprócz tych, którzy przybyli z wielu części Europy w drodze do Santiago de Compostela.
Później katoliccy monarchowie nakazali budowę kaplicy i przebudowę, która miała być jedną z pierwszych bazylik w Hiszpanii z centralnym transeptem. Jest to obecna bazylika Santa María de los Sagrados Corporales de Daroca, nadana tej godności przez Leona XIII w 1890 roku i znana jako La Colegial.
Nuncjusz w darokańskim Corpus Christi
W tym kościele w Daroc w zeszły czwartek miały miejsce następujące wydarzenia uroczystość z powaga Bernardito Auza, nuncjusz papieski, i arcybiskup Saragossy, monsignore Carlos Escribano, w obecności innych prałatów, księży i licznych wiernych, którzy wzięli udział w późniejszej procesji.
Nuncjusz Auza przypomniał w homilii, że "z miłości, która wypływa z Eucharystii, biskupi zapraszają nas do urzeczywistniania tej tajemnicy dzień po dniu. Tylko w uniżeniu Miłości można zrozumieć mistykę tego sakramentu. Papież mówi nam: 'Nie osiągniesz rękami tego, czego nie rozważasz najpierw na kolanach'".
Nawiasem mówiąc, Daroca posiada obecnie relikwię tak zwanego apostoła Internetu, bł. Carlo Acutisktóry zostanie kanonizowany i który charakteryzował się wielką miłością do Eucharystii.
Cud w Bolsenie
Po wyborze papieża Urbana IV, dwaj syndycy z Darocco udali się do Rzymu, aby poinformować go o tym wydarzeniu i zostali przedstawieni przez św. Święty Tomasz z Akwinuktórzy później zostali patronami gminy Daroca.
Jak powszechnie wiadomo, św. Tomasz z Akwinu jest autorem m.in. hymn Adoro te devoteSkomponował go na cześć sakramentalizowanego Pana na prośbę papieża, właśnie z okazji ustanowienia święta Bożego Ciała.
Był to również czas Cud w Bolsenie (Włochy), w którym konsekrowana hostia została przemieniona w ciało podczas odprawiania mszy przez kapłana, który wątpił w rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii. W tym przypadku gatunki sakramentalne zostały zbadane przez samego papieża, a także przez św. Tomasza z Akwinu, jak wskazano w strona internetowa o cudach eucharystycznych błogosławionego Carlo Acutisa. Od tego czasu relikwia tego cudu znajduje się w katedrze w Orvieto.
W różnych katechezach i przemówieniach na przestrzeni lat, Papież Franciszek skoncentrował działania misyjne Kościoła na Eucharystii.
