Święci kapłani: św. Maksymilian KolbeW Stanach Zjednoczonych istnieje praca duszpasterska o nazwie "Kolbe Prison Ministries". Składa się z grupy osób, które odwiedzają więzienia, organizują rekolekcje dla więźniów, ułatwiają dostęp do sakramentów i prowadzą katechezy.
Wolontariusze w tym duszpasterstwie mówią, że miejscem, w którym znaleźli Ducha Świętego najbardziej obecnego i namacalnego, jest więzienie, w którym posługują więźniom. Mówią, że są świadkami pojednań, które wydawały się niemożliwe i głębokich nawróceń.
Aby zwiększyć świadomość na temat Kolbe Prison Ministries, członkowie grupy udzielili wywiadu dla Omnes. Wyjaśnili w nim, co zainspirowało ich do rozpoczęcia działalności i jakie są ich obecne potrzeby.
Dlaczego powstało Kolbe Prison Ministries (KPM)?
- Grupa wiernych katolików z Texas Hill Country, którzy przez lata angażowali się w inne chrześcijańskie duszpasterstwa więzienne, a także katolickie rekolekcje ACTS w wolnym świecie, zdała sobie sprawę z duchowych korzyści płynących z organizowania rekolekcji typu ACTS w więzieniach.
Impulsem do zaangażowania się w służbę więzienną było przede wszystkim wezwanie Jezusa w Ewangelii Mateusza 25, 36 i 40, gdzie powiedział: "Byłem w więzieniu, a odwiedziliście Mnie" oraz "... Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili". Trzymamy Jezusa za słowo i postępujemy zgodnie z nim.
Ponadto nauki i praktyki Kościoła katolickiego są często błędnie interpretowane lub poniżane w zakładzie karnym, w tym przez funkcjonariuszy służby więziennej. Może to powodować, że niektórzy katoliccy przestępcy są zdezorientowani i zdezorientowani. Tak więc, aby przeciwdziałać negatywnym informacjom i działaniom, uznano za konieczne wprowadzenie "katolickiej" posługi do więzień. Jest to wyrażone w deklaracji misji KPM, która brzmi: "dzielić się miłością agape Jezusa Chrystusa z osadzonymi i nauczać ich pełni prawdy Kościoła katolickiego".
Dlaczego duszpasterstwo więzienne zostało nazwane imieniem św. Maksymiliana Kolbego?
- Pierwotnie wprowadzony w 2009 roku jako "Prison ACTS", założyciele zdali sobie sprawę, że niektóre aspekty rekolekcji ACTS nie były zgodne z przepisami więziennymi, więc w 2015 roku oddzielna organizacja non-profit, Kolbe Prison Ministries, została prawnie zarejestrowana. Ponieważ założyciele organizacji mocno wierzą w nauki katolickie, w tym w komunię świętych i ich szczególne wstawiennictwo za nami na ziemi, św. Maksymilian Kolbe nazwa organizacji.
Maksymilian Kolbe, polski ksiądz, został aresztowany w 1941 roku i wysłany do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Tam kontynuował pracę kapłańską i pocieszał współwięźniów w straszliwych okolicznościach. Kiedy nazistowscy strażnicy wybrali 10 osób, które za karę miały umrzeć z głodu, ojciec Kolbe zgłosił się na ochotnika, by umrzeć zamiast nieznajomego, który miał rodzinę. Później został kanonizowany jako męczennik i jest obecnie znany jako patron więźniów.
Co wolontariusze KPM zazwyczaj robią w więzieniach?
- Wolontariusze KPM prowadzą 3-dniowe rekolekcje, które obejmują wspólnotę, modlitwę (w tym Różaniec Święty i Koronkę do Miłosierdzia Bożego), adorację Najświętszego Sakramentu, inspirujące rozmowy i świadectwa (niektóre z nich pochodzą od więźniów), sakrament pojednania, Mszę Świętą, dobre jedzenie, muzykę chrześcijańską i specjalne zajęcia duszpasterskie (których nie można ujawnić).
Aby jeszcze bardziej podsycić duchowy płomień, który często rozpala się w więźniach podczas rekolekcji, wolontariusze KPM zapewniają stałą formację wiary, taką jak spotkania rekolekcyjne, msze i/lub nabożeństwa komunijne, zajęcia RCIA, studium Biblii oraz inne działania edukacyjne i budujące wiarę. Regularni wolontariusze są zobowiązani do przechodzenia okresowych szkoleń za pośrednictwem działu penitencjarnego, aby upewnić się, że rozumieją i będą przestrzegać zasad obowiązujących w instytucji.
Czego najbardziej pragną więźniowie w sferze duchowej?
- Praktycznie wszyscy więźniowie obsługiwani przez KPM mają za sobą negatywne doświadczenia. Wychowywali się w rozbitych rodzinach, mieli nieobecnych lub znęcających się rodziców, doświadczyli traumy we wczesnym dzieciństwie, przemocy i ubóstwa. Wielu z nich brakowało dobrych wzorców do naśladowania lub mentorów i próbowali uciec od bólu związanego z ich trudną sytuacją poprzez narkotyki lub alkohol. Inni szukali ochrony i przynależności poprzez alternatywy rodzinne (takie jak gangi). Większość z nich rozczarowała się szkołą i porzuciła ją, a następnie spadła po równi pochyłej do działalności przestępczej i więzienia.
Więźniowie są często głęboko zranieni, nieufni, ostrożni, źli, przestraszeni, zniechęceni, wykazują się fałszywą brawurą i patrzą na swoje życie z niewielką nadzieją. Na szczęście wielu z nich szczerze pragnie przebaczenia, odkupienia i drugiej szansy.
Wielu więźniów uczestniczących w rekolekcjach KPM pragnie zmienić swoje zachowanie i rozwinąć lub pogłębić swoje życie w wierze. Dostrzegają błędy swojej przeszłości i pragną lepszej przyszłości z Bogiem w centrum. Z drugiej strony, być może równie wielu uczestników przyciągają "korzyści", które dostrzegają: możliwość oderwania się od monotonnej rutyny, lepszego jedzenia niż w więzieniu, cieszenia się żywą muzyką i spędzania czasu z przyjaciółmi z więzienia. Jednak prawie wszyscy więźniowie, którzy uczestniczą w rekolekcjach KPM ze względu na korzyści, są duchowo poruszeni, aby poprawić siebie, swoje relacje z innymi i swoją relację z Bogiem.
Większość więźniów uczestniczących w rekolekcjach dobrze reaguje na miłość i szczerą troskę wyrażaną przez wolontariuszy KPM. Wydaje się, że nigdy nie są zmęczeni uwagą, koleżeństwem, "ojcowskim" (lub "matczynym") uczuciem, przyjaznymi przekomarzaniami, głębokimi dyskusjami i duchową więzią. Wskaźniki recydywy w systemach więziennych, w których odbywają się te rekolekcje i związane z nimi ciągłe katechezy, znacznie się poprawiły.
Starają się pomóc więźniom znaleźć Jezusa, ale czy członkowie KPM znajdują Chrystusa w więzieniu? Jeśli tak, to w jaki sposób?
- Więzienia są placem zabaw diabła i bardzo mrocznym miejscem. Jest w nich wiele zła. Jednak tam, gdzie panuje ciemność, jest też przytłaczające i miłosierne światło Chrystusa. Z mojego osobistego doświadczenia wynika, że Duch Święty nigdy nie był bardziej obecny i wyczuwalny niż wtedy, gdy byłem w więzieniu i posługiwałem więźniom. Atmosfera wydaje się niemal elektryczna. Wydaje się to sprzeczne z intuicją, ale wielu innych wolontariuszy wyraziło te same odczucia. Praktycznie wszyscy wolontariusze szczerze mówią, że czują, że wynieśli więcej z rekolekcji i innych posług KPM niż rekolekcjoniści czy więźniowie.
Często wolontariusze są upokorzeni głęboką i wyrazistą wiarą niektórych więźniów. W ten sposób ci pełni wiary więźniowie służą wolontariuszom. Niewielu jest wolontariuszy, którzy nie byli świadkami naprawdę niesamowitych cudów... Niespodziewane akty przebaczenia, duchowe nawrócenia, wyrzeczenie się szatana, zakończenie przynależności do gangu, odrzucenie rasowej bigoterii, przypadkowe akty życzliwości, powrót do domu do kościoła i wiele innych.
To wezwanie Jezusa, obecność Ducha Świętego, doświadczenie cudów i zastrzyk wiary w ich własne życie sprawiają, że wolontariusze wracają po więcej.
Wizyta w więzieniu może być trudna, jakie osoby mogą zostać wolontariuszami? Co muszą wiedzieć, zanim dołączą do służby?
- Wolontariusze KPM muszą być osobami dorosłymi (powyżej 18 roku życia), mężczyznami lub kobietami, najlepiej aktywnymi katolikami lub przynajmniej niekatolickimi chrześcijanami, którzy nie porzucili wiary katolickiej. Zaleca się, aby wolontariusz był w miarę mobilny (chociaż w zakładzie karnym mogą być dostępne wózki inwalidzkie) i nie był w złym stanie zdrowia (ponieważ szybkie opuszczenie zakładu karnego może nie być możliwe w przypadku nagłego wypadku medycznego). Poza tym wolontariusze muszą być gotowi przestrzegać kodeksu postępowania departamentu więziennictwa i KPM, stosować się do wymagań i instrukcji personelu więziennego oraz mieć serce sługi.
Departament więziennictwa może wymagać wcześniejszego przeszkolenia lub specjalnego oznaczenia nieprzeszkolonego wolontariusza (wolontariusz okazjonalny lub tymczasowy). Partnerska diecezja katolicka może również wymagać pewnego przeszkolenia i certyfikatu "bezpiecznego środowiska".
Chociaż istnieje wyobrażenie, że więzienia są niebezpiecznymi miejscami tylko dla odważnych lub lekkomyślnych, w większości przypadków jest wręcz przeciwnie. Ogrodzenia i bramy oddzielają wolontariuszy od bezpośredniego kontaktu z ogólną populacją więzienną. Więźniowie, którzy mogą uczestniczyć w rekolekcjach KPM lub w bieżących posługach, muszą wykazać się dobrym zachowaniem przez wystarczająco długi okres czasu. Uczestnicy rekolekcji i posługi są również osobiście wybierani lub specjalnie zatwierdzani przez kapelana więziennego i naczelnika.
W historii KPM żaden wolontariusz nigdy nie doświadczył bezpośredniej wrogiej akcji, osobistej napaści lub poważnych obrażeń. Podczas moich pierwszych rekolekcji, więźniowie przy moim stoliku w małej grupie zapytali mnie, czy boję się iść do więzienia. Odpowiedziałem, że ledwo mogłem spać poprzedniej nocy, ponieważ byłem tak podekscytowany wolontariatem na rekolekcjach, pracując z tymi więźniami. Mogę szczerze powiedzieć, że zawsze czułem, że bezpieczniej jest być wewnątrz więziennych murów niż na drodze prowadzącej do więzienia.
Gdzie osoby zainteresowane mogą znaleźć informacje?
KPM udostępnia wolontariuszom pewne informacje (w tym dokument z często zadawanymi pytaniami). Wyjaśnia on, co powinni wiedzieć, nosić, robić, a czego nie robić podczas pełnienia służby więziennej. Więcej przydatnych informacji można znaleźć na stronie internetowej KPM (kolbeprisonministries.org). Przed rekolekcjami KPM wszyscy wolontariusze zespołu uczestniczą w spotkaniach, aby nawiązać duchowe i osobiste więzi, omówić wydarzenia i harmonogram rekolekcji, przydzielić role, odpowiedzieć na pytania i ogólnie przygotować wszystkich wolontariuszy zespołu do udziału w rekolekcjach.
Jeśli nadal mają pytania lub wątpliwości, wolontariusze mogą skontaktować się z kierownictwem KPM za pośrednictwem formularza kontaktowego na stronie internetowej.
Jak możesz pomóc KPM?
- Istnieje kilka sposobów wspierania i bycia częścią tej zmieniającej życie służby, w tym (i) modlitwa, (ii) darowizny finansowe lub rzeczowe, (iii) zostanie wolontariuszem lub (iv) polecanie służby (mówienie innym o KPM). Oczywiście wszystkie te sposoby są wspaniałe, ale w chwili obecnej darowizny finansowe są szczególnie pożądane.
Jesteśmy na początku nowej fazy ogromnego wzrostu z dalszą ekspansją poza Teksas. Pierwsze rekolekcje w stanie Floryda zaplanowano na sierpień 2023 r., a kolejne w stanach Oklahoma i Kansas. Inne prawdopodobnie pojawią się w przyszłym roku. Wraz z ekspansją ograniczone zasoby finansowe KPM zostaną rozciągnięte. Dlatego darowizny finansowe są bardzo potrzebne i doceniane. Osoby indywidualne, grupy, kościoły i inne organizacje mogą przekazywać darowizny online za pośrednictwem strony internetowej KPM lub pocztą. Darczyńcy pragnący przekazać darowizny rzeczowe powinni skontaktować się z KPM, aby omówić potrzeby, możliwości zastosowania i logistykę.
