"Wierni w posłaniu na misje": wytyczne EWG na lata 2021-2025Jakich księży potrzebujemy? Formowanie pastorów misyjnychNowy sezon misyjny obejmujący wszystkich chrześcijan na mocy chrztu, współczesnych proroków i świadków, którzy w mocy Ducha Świętego niosą Ewangelię aż po krańce ziemi. Takie marzenie przekazał Kościołowi powszechnemu papież Franciszek w Orędziu na zbliżający się Światowy Dzień Misyjny, wydanym w święto Trzech Króli, 6 stycznia tego nowego roku.
Impreza odbędzie się jak zwykle w przedostatnią niedzielę października, miesiąca notorycznie poświęconego misjom, a w tym roku przypadnie ona na 23. Wybrany temat zaczerpnięty jest z wersetu 8 Dziejów Apostolskich "Abyście byli moimi świadkami", który zapisuje ostatnią rozmowę zmartwychwstałego Jezusa z uczniami przed Jego wniebowstąpieniem do nieba.
Słowa te - pisze w Orędziu papież Franciszek - stanowią "centralny punkt, serce nauczania Jezusa do uczniów w perspektywie Jego misji w świecie". I są one nieustannym zaproszeniem dla każdego ochrzczonego, jeśli chce być prawdziwym świadkiem Chrystusa. Tu pojawia się "tożsamość Kościoła", która buduje się nie w izolacji w poszczególnych członkach, ale we wspólnocie, na co wskazywał już św. Paweł VI w Evangelii Nuntiandi.
Jeśli chodzi o istotę tej misji - wyjaśnia Papież - to przekłada się ona na "dawanie świadectwa o Chrystusie, czyli o Jego życiu, męce, śmierci i zmartwychwstaniu, z miłości do Ojca i do ludzkości". Jest to przestroga dla każdego chrześcijanina, który w końcu jest powołany nie do komunikowania siebie, swoich darów i zdolności, ale do "ofiarowania Chrystusa słowem i czynem, głosząc wszystkim Dobrą Nowinę o swoim zbawieniu z radością i otwartością, jak pierwsi Apostołowie".
Prawdziwi świadkowie
Może to również oznaczać, niekiedy, poniesienie "męczeństwa", niekoniecznie krwawego, ale jest to najbardziej konkretny sposób bycia prawdziwym świadkiem. To nie przypadek, że w ewangelizacji "przykład życia chrześcijańskiego i głoszenie Chrystusa idą ręka w rękę", jak dwa płuca, którymi musi oddychać wspólnota uważająca się za prawdziwie misyjną - podkreśla w swoim Orędziu papież Franciszek.
Papież zastanawia się następnie ponownie nad potrzebą wyjścia poza "zwykłe miejsca" ewangelizacji, gdyż istnieją jeszcze obszary geograficzne, do których nie dotarło jeszcze chrześcijańskie orędzie. Jednocześnie musimy wziąć pod uwagę wszystkie te horyzonty społeczne i egzystencjalne, te "graniczne" sytuacje ludzkie, które żywią pragnienie, nawet jeśli nie jest ono wyrażone, spotkania z Chrystusem.
Oczywiście, trzeba liczyć na nieustanne natchnienia Ducha Świętego, bo to On jest "prawdziwym protagonistą misji", który daje siłę swoim uczniom i wie, jak przekazać "właściwe słowo, we właściwym czasie i we właściwy sposób".
W tej perspektywie papież zaprasza nas do przeżywania także różnych rocznic misyjnych, które przypadają w 2022 r. Wśród nich 400-lecie utworzenia Świętej Kongregacji Propaganda Fide, "opatrznościowej intuicji", która już w 1622 r. umożliwiła realizację ewangelizacyjnej misji Kościoła z dala od ingerencji światowych potęg.
Dwa wieki później Francuzka Pauline Jaricot - która zostanie beatyfikowana 22 maja - założyła Stowarzyszenie Rozkrzewiania Wiary, które umożliwiło poszczególnym wiernym aktywny udział w misjach poprzez owocną sieć modlitwy i zbiórek na rzecz misjonarzy. Z tego pierwszego ziarna narodził się dzisiejszy Światowy Dzień Misyjny.
Świadkowie zabici
Ta rocznica może być także okazją do wspomnienia wielu świadków, którzy co roku oddają swoje życie za misje, ginąc w kontekstach przemocy, nierówności społecznych, wyzysku oraz degradacji moralnej i środowiskowej: proboszczów, księży zaangażowanych w dzieła społeczne, zakonników, ale także wielu świeckich i katechetów.
Co roku ich historie są zbierane w dossier publikowanym przez Fides. Na przykład w 2021 roku na świecie zginęło 22 misjonarzy, 13 księży, 1 zakonnik, 2 zakonnice i 6 osób świeckich, najwięcej w Afryce, ale także w Ameryce, Azji i w jednym przypadku w Europie. Ludzie, którzy do ostatniej chwili swojego życia dawali świadectwo o Chrystusie, często na peryferiach geograficznych i egzystencjalnych, z dala od miejsc konwencjonalnych, tak jak zaprasza Kościół i jak wymaga tego prawdziwa misja.
