Tekst: José Miguel Pero-Sanz, dyrektor Palabra w latach 1969-2009
Redaktor pisma, które do dziś nosiło nazwę "Palabra" i którym miałem zaszczyt kierować przez 40 lat (od 1969 do 2009 roku), prosi mnie o niezbyt długi artykuł. Dziękuję mu.
Kiedy otrzymałem to małe zadanie, przypomniało mi się, jak gdy poprosiłem pisarza José Maríę Pemána o napisanie artykułu dla Palabry, jego córki ostrzegły mnie, że powinien on być "short".bo jego ojciec nie był w stanie wiele osiągnąć.
Wizja przyszłości
Ci z nas, którzy znają magazyn Palabra od początku jego istnienia, zdają sobie sprawę, że od momentu swoich narodzin pismo to zawsze patrzyło w przyszłość. Magazyn Palabra narodził się 55 lat temu z myślą o tym, by towarzyszyć życiu katolików i być punktem odniesienia w panoramie informacji religijnej, towarzyszyć życiu oznacza zatem rozwijać się, zmieniać, podejmować nowe wyzwania, zachowując przy tym nienaruszalną istotę, która nadaje mu sens.
Postęp, o którym mówię, towarzyszył trajektorii pisma "Palabra" w każdym sensie, od fizycznej lokalizacji jego redakcji na ulicach Hermosilla, Alcalá, Cedaceros, General Porlier i Arturo Soria (zdaję się pamiętać, że przez kilka miesięcy znajdowała się ona również na Gran Vía), aż po to, co możemy nazwać jej rozwojem "wewnętrznym".
Bardziej znacząca była ewolucja, która doprowadziła do tego, że stał się magazynem "dla duchowieństwa Hiszpanii i Ameryki Łacińskiej". do tego stopnia, że zwraca się do szerokiej publiczności, o określonym poziomie kulturalnym, pragnącej poważnej informacji i dokumentacji katolickiej. Obie cechy charakterystyczne dla tej publikacji, która w ciągu swojego ponad półwiecznego życia przeżywała kluczowe momenty w życiu społecznym i kościelnym.
Czasopismo przechodziło również zmiany własnościowe: miało wielu właścicieli: osobę fizyczną, spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, czy wydawnictwo, aż do Centro Académico Romano Fundación. Zmiany te jednak nigdy nie zmieniły serca ani linii redakcyjnej tej publikacji.
Co to wszystko oznacza? Że "Omnes jest żywą istotą, z bogatą przeszłością, godną teraźniejszością, a przede wszystkim fascynującą przyszłością.
Jego życie zawsze było zorientowane na przyszłość i cieszę się, że mogę być świadkiem jego życia w tym nowym etapie.
