Jestem też wśród tych, którzy widzieli Wybrańcynie wszystko, ale wystarczająco, by mieć pojęcie. Mam na myśli serię o Jezusie narodzonym w kontekście ewangelicznym i jak dotąd również bardzo szanującym wrażliwość katolicką. W języku angielskim tytuł może być w liczbie pojedynczej (Jezus - Wybraniec) lub liczby mnogiej (wybrani uczniowie): w tym przypadku chodzi zapewne o liczbę mnogą, biorąc pod uwagę ilość czasu narracyjnego poświęconego opowieściom o wybrańcach, czyli uczniach i apostołach.
Projekt, który zaczyna się od publicznego życia Jezusa, ma na celu opowiedzenie "prawdziwego Jezusa" głównie oczami tych, którzy byli blisko niego. Całkowita autonomia narracyjna, wolna od ograniczeń tych, którzy dysponują kapitałem, jest powodem, dla którego promotorzy inicjatywy zdecydowali się na samofinansowanie i dystrybucję poprzez swoją stronę internetową. Kto widzi Wybrańcy ma wrażenie profesjonalnego produktu, nawet jeśli daleko mu do standardów spotykanych na Netflixie czy innych dużych platformach. Aktorzy nie są sławni i nie mogę powiedzieć, czy zostaną gwiazdami Hollywood. Jonathan Roumie, aktor grający Chrystusa, jest katolikiem i ma ojca Egipcjanina. Przede wszystkim przekazuje ideę, że Jezus jest dobrym człowiekiem, z poczuciem ironii i normalności: kimś, kogo masz szczęście znaleźć przy swoim boku w życiu. Podoba mi się ten wybór, ale nie mogę powiedzieć, że jest najbardziej trafny dla ogółu. Maria, Dama, jest zdecydowanie starsza, niż zwykle ją sobie wyobrażam, ale w tym reżyser ma całkowitą rację. Zakres spektaklu pozwala na dużą swobodę w kreowaniu postaci "drugorzędnych".
Wybrańcy bez wątpienia przejdzie do historii filmu ze względu na sposób, w jaki został zrealizowany, być może także ze względu na jakość jego treści, a niewątpliwie dlatego, że po raz kolejny świadczy o atrakcyjności osoby Jezusa?
