Jak wygląda klasa religii w LOMLOE?Czym jest Service-Learning?
Prosta odpowiedź na to pytanie brzmi: ApS it obejmuje naukę poprzez wykonywanie usług na rzecz społeczności. To wykracza poza zwykłą solidarność. Wiąże się z procesem uczenia się i szkolenia samych uczniów, którzy nabywają podstawowe kompetencje w zakresie pracy społecznej. W ramach service-learningu studenci identyfikują sytuację w swoim najbliższym otoczeniu, którą chcą poprawić, opracowując projekt solidarności, który wprowadza do gry wiedzę, umiejętności, postawy i wartości.
Zasadzenie drzewa tam, gdzie jest ono potrzebne, to akt solidarności. Badanie przyczyn degradacji lasów jest działaniem dydaktycznym. Zaangażowanie w zalesianie poprzez zastosowanie tego, co zostało zbadane, to service-learning.
Uważam, że Nauczyciele religii pracują w tych dziedzinach od wielu lat.Być może nie zdając sobie sprawy, że korzystamy z tej metodologii ApS. Po prostu wiedzieliśmy, że kształcimy. Wiedzieliśmy, że solidarność, empatia, zaangażowanie na rzecz naszego społeczeństwa są istotnymi wymiarami naszego bycia chrześcijanami, opartymi na głębokim poczuciu braterstwa, które wynika ze świadomości, że jesteśmy dziećmi tego samego Ojca. A będąc w szkole zrozumieliśmy, że wszystko, co robimy na tym "polu", musi być koniecznie edukacyjne, a nie tylko zwykłą akcją solidarności.
Właśnie Święta Bożego Narodzenia roku COVID-19 przyniosły nam projekt service-learningowy założony przez nauczycieli religii, do którego dołączyło wielu nauczycieli innych przedmiotów. To jest projekt Każda ręka się sumuje.
Celem było rozpoczęcie akcji zbierania żywności w postaci "świątecznych hampersów" dla najbardziej potrzebujących rodzin właśnie z powodu pandemii. Projekt realizowany przez stowarzyszenie VEN Y VERÁS EDUCACIÓN we współpracy z diecezjalną Caritas.
Jak mówiliśmy, poza akcją solidarnościową jest ważna praca edukacyjna. Przede wszystkim analiza rzeczywistości. Sytuacja wygenerowana przez pandemię, jej wpływ na nasze najbliższe otoczenie, specyficzne potrzeby rodziny... były przedmiotem wcześniejszego dialogu w klasach. Od tego momentu zaczęła się wspólna praca wszystkich. Oczywiście musieliśmy przynieść jedzenie, ale także zaprojektować dobry rysunek dla pudełek solidarnościowych lub napisać wiadomości, które będą dołączone do każdego z hampersów świątecznych.
Ważnym punktem był również fakt, że motorem napędowym tej inicjatywy byli studenci religii, którzy wypromowali stowarzyszenie studentów o nazwie "Dwa lub więcej". To odniesienie się do tego, żeby zobaczyć młodych ludzi, którzy nabyli te wartości, które są nauczane w klasie i podjęli je w swoim życiu, miało niewątpliwie duży walor wychowawczy. Edukacyjna linia mentoringu peer-to-peer, którą warto kontynuować.
Ostatecznie zebrano ponad dwa tysiące koszy charytatywnych, w których udział wzięło ponad sześćdziesiąt szkół. Było to niewątpliwie duże osiągnięcie jak na pierwszą edycję tego projektu.
Nie ulega wątpliwości, że w zastosowaniu tego wymiaru LOMLOE, czyli projektów service-learning, my nauczyciele religii mamy wiele do wniesienia.
Jak wygląda klasa religii w LOMLOE?
