Aktualności

Abp Stephen Brislin z Kapsztadu: "Katolicy z RPA są głęboko wdzięczni misjonarzom.

Chociaż katolicyzm był obecny w RPA od czasów eksploracji, stabilna struktura kościelna była możliwa dopiero 200 lat temu. Arcybiskup Kapsztadu rozmawia z Palabrą i dokonuje bilansu tego bogatego dziedzictwa.

Alfonso Riobó-1 października 2019 r.-Czas czytania: 20 minuty

Wskazuje również na rolę, jaką Kościół odegrał i nadal odgrywa w przezwyciężaniu skutków apartheidu, a także na obecne wyzwania, zgodnie z planem duszpasterskim zatwierdzonym niedawno przez biskupów.

- "Wikariat Apostolski Przylądka Dobrej Nadziei" został utworzony 200 lat temu. Ale wiara katolicka jest obecna w RPA od XV wieku...

Katolik Kościół katolicki w RPA obchodził w 2018 roku dwustulecie swojego oficjalnego powstania. oficjalne ustanowienie. Jego pierwsza obecność datuje się na portugalskiego odkrywcę Bartholomew Diaz, z którym Portugalski odkrywca Bartholomew Diaz, z którym podróżowali misjonarze, który obchodził pierwszy Msza św. na "wyspie Świętego Krzyża", jak nazwał ją Diaz, naprzeciwko dzisiejszego miasta Port Elizabeth. miasto Port Elizabeth. Około dziesięć lat później Vasco de Gama okrążył "Cape of Storms" czyli "Przylądek Burz". Burz" lub "Przylądek Dobrej Nadziei", również w towarzystwie misjonarzy. W dzień Bożego Narodzenia zauważyli ląd i nazwali go "Tierra de Natal" (Ziemia Bożego Narodzenia); Dziś znana jest jako KwaZulu-Natal. Nie wiemy jednak o żadnej działalności ewangelizacyjnej w RPA. działalność ewangelizacyjna w RPA.

Na stronie 1652 firma holenderska Indie Wschodnie przejęła kontrolę nad tym, co teraz jest Tabela Zatoka i Cape Town. Z powodu napięć religijnych w Europie, zwłaszcza w Europie, zwłaszcza w Holandii, katolicyzm był zakazany na Przylądku, zakazano go także po okresie panowania holenderskiego. została zakazana również po okresie panowania holenderskiego. Kiedy Kapsztad przeszedł w ręce angielskie w 1795 roku Kapsztad przeszedł w ręce brytyjskie, zakaz katolicyzmu został utrzymany, a tylko nieliczni misjonarze zostali dopuszczeni do tylko nieliczni przechodzący misjonarze mieli prawo wstępu na francuskie lub portugalskie statki. Okręty portugalskie. Holendrzy odzyskali Przylądek i wprowadzili tolerancję religijną w 1804 r., ale dwa lata później tolerancji religijnej w 1804 r., ale dwa lata później Brytyjczycy powrócili i ponownie zakazali działalności Kościoła katolickiego. Kościół katolicki ponownie.

Do 1818 nie udało się mianować wikariusza apostolskiego. To Pius VII był tym, który mianował Bede Slatera OSB, który nie postawił stopy w Afryce Południowej i nie mógł tego zrobić, ponieważ uniemożliwiał mu to rząd brytyjski. rządu brytyjskiego; miał się osiedlić na Mauritiusie, gdzie był także administratorem apostolskim. Administrator Apostolski. Jego następca, William Morris, również rezydował na Mauritiusie i nigdy nie postawił stopy na ziemi południowoafrykańskiej. i nigdy nie postawił stopy na południowoafrykańskiej ziemi. Wreszcie w 1837 r. trzeci administrator apostolski, Biskup Raymond Griffith OP, mógł zamieszkać w Cape Town, skąd Kościół zaczął się rozwijać. zaczął się rozwijać.

To jest Ważne jest, aby pamiętać o tych początkach, ponieważ przez znaczną część historii RPA, w pewnym sensie katolicy W historii RPA, w pewnym sensie Kościół katolicki był "Kościołem niechcianym", o mentalności mniejszości. niechciane", z mentalnością mniejszości. Jako że kalwinizm zapoczątkował Chrześcijaństwo w RPA i utrzymało swoją dominującą pozycję do czasów apartheidu, katolicyzm był apartheidu, katolicyzm był "pod podejrzeniem" i bardziej "tolerowany" niż "akceptowany". zaakceptowany.

A Mimo tych początków i względnej młodości Kościoła katolickiego w tym kraju, jego rozwój był imponujący. kraju, jego wzrost był imponujący. W całym kraju istnieje 26 diecezji, w tym pięć archidiecezji, oraz setki parafii. archidiecezji i setek parafii w całym kraju. Katolik Ludność katolicka to ok. 3,4 mln osób, ok. 6,5 % ogółu ok. 52 mln. i jest ponad 350 szkół katolickich: w rzeczywistości mniej niż wcześniej, ponieważ apartheid wprowadził ponieważ apartheid wprowadził w latach 50. "edukację Bantu" i odciął fundusze na żywność dla obciął fundusze na jedzenie dla czarnych w szkołach katolickich w latach 50. Pomimo Mimo dzielnych wysiłków osób kierujących wówczas Kościołem i hojnych środków finansowych hojne wsparcie finansowe ze strony społeczności międzynarodowej, wiele z naszych szkół musiało zostać zamkniętych. szkoły musiały zostać zamknięte. Wtedy wszystkie katolickie szpitale też musiały zostać zamknięte, bo Kościół nie ponieważ Kościół nie mógł sobie poradzić z rosnącymi kosztami leczenia i potrzebą specjalistycznego sprzętu. koszty leczenia i konieczność posiadania specjalistycznego sprzętu. Niemniej jednak, podczas kryzys HIV/AIDS, który rozpoczął się w latach 80-tych, po rządzie to Kościół katolicki, ze swoimi programami i Kościół katolicki, ze swoimi programami i klinikami, był największym dostarczycielem usług dla tych dla osób dotkniętych i zarażonych wirusem. W czasach apartheidu Kościół katolicki był dobrze znany i szanowany przez większość społeczeństwa za odrzucenie niesprawiedliwości i krzywdy. odrzucenie niesprawiedliwości i dyskryminacji rasowej. Na przykład w latach 70. W latach siedemdziesiątych na przykład zakonnice otworzyły tak zwane "białe szkoły" dla wszystkich ras, wbrew wbrew rządowi i ryzykując zamknięcie i, oczywiście, uwięzienie. uwięzienie.

Rola zgromadzeń zakonnych, zwłaszcza kobiet zakonnych, w większości zgromadzenia, a zwłaszcza kobiety zakonne, w większości aspektów tego procesu historycznego i we wzroście Kościoła. aspekty tego procesu historycznego i we wzroście Kościoła. Ich odwaga, charyzma i wytrwałość były przykładem dla milionów ludzi. miliony ludzi. Przymusowe zamykanie katolickich szpitali i wielu szkół nie jest oznaką szkoły nie jest oznaką zamknięcia, a jedynie tego, że zmieniają się czasy i potrzeby. potrzeby się zmieniają. Kościół dzisiaj jest żywy, młody i żarliwy w swoim głodzie Boga. dla Boga.

-Misjonarze odegrali dużą rolę w RPA Jaka jest potrzeba i obecność misji dzisiaj? potrzeba i obecność misji dzisiaj?

Ja jestem zdziwiony, że czas misjonarzy minął. Katolicy z RPA Katolicy w RPA są głęboko wdzięczni wielu misjonarzom, którzy ewangelizowali i ewangelizował i nadal ewangelizuje nasz kraj. Jeszcze dziś potrzebujemy misjonarzy nadal potrzebują misjonarzy, choć może w inny sposób.

Istnieją dwa zgromadzenia, które wyróżniają się swoim historycznym wpływem. Na stronie Oblaci Maryja Niepokalana przybył w 1852 roku do KwaZulu-Natal. Ich założyciel, biskup Eugeniusz de Mazenod Eugeniusz de Mazenod, nalegał, aby skupili się na ewangelizacji zuluskich "pogan", a nie pogańskich" Zulusów, a nie tych wyobcowanych z wiary. Do 1860 roku nie było żadnych konwersji wśród Zulusów, ale w 1862 r. biskup Allard OMI i bł. Józef Gerard OMI przybyli do Lesotho i w 1862 r. Joseph Gerard OMI przybył do Lesotho i nastąpiła "eksplozja miłosiernej łaski Boga", która była Boga", które stanowiły podstawę dynamicznego i owocnego Kościoła w Lesotho. Po drugie po drugie, należy wspomnieć o Misjonarze Mariannhillzakon stworzony przez mnichów trapistów przez mnichów trapistów wysłanych do Afryki Południowej w 1880 roku. Po przybyciu udali się do tego, co nazywano "Wikariatem Wschodniego Przylądka" (obecnie Port Elizabeth), a dwa lata później co było nazywane "Wikariatem Wschodniego Przylądka" (obecnie Port Elizabeth), a dwa lata później przeniósł się do miejsca, które obecnie jest Po latach przenieśli się na teren dzisiejszego Mariannhill, w pobliżu Durbanu. W ciągu pięciu lat stanie się największym opactwem trapistów na świecie.

Pod kierunkiem przez opata Franza Pfannera, szybko zorientowali się, że surowe i ascetyczne życie trapistów nie zaspokoi potrzeb miejscowej ludności. życie mnichów trapistów nie rozwiązałoby potrzeb miejscowej ludności, w szczególności potrzeby konieczność edukacji czarnej ludności. Dlatego założyli szkoły i rozpoczął różne programy mające na celu wyposażenie młodych ludzi w umiejętności w zakresie stolarstwa, hodowli zwierząt i stolarstwo, hodowla zwierząt lub rolnictwo. W 1909 roku odłączyli się od trapistów Zakon trapistów. Istotny czynnik ich sukcesu ewangelizacyjnego - region otaczający region otaczający Mariannhill ma obecnie najwyższy odsetek katolików w kraju - było rozpoznanie potrzeb swoich czasów. potrzeby swoich czasów; odpowiedź, którą dawali, stała się ich mechanizmem ewangelizacji. ewangelizacji.

Na stronie moim zdaniem najistotniejsze jest to, że "misja" się nie kończy. Jego charakter i cechy mogą się zmieniać, ale natura i jej cechy mogą się zmienić, ale Kościół zawsze będzie misyjny ze względu na Chrzest. Przeszkody dla misji pojawiają się wtedy, gdy brakuje elastyczności w dostosowywaniu się do "znaków czasu". dostosowanie się do "znaków czasu" i kiedy myślimy o naszych przeszłych sukcesach jako o jedynym sposobie "bycia przeszłe sukcesy jako jedyny sposób na "bycie Kościołem". Pierwsi misjonarze - zgromadzenia zgromadzenia i wiele innych - przyniosły tak wiele owoców, ponieważ odpowiadały na potrzeby ludzi, którym służyły. potrzeby ludzi, którym służyli, takie jak potrzeba edukacji czy zdrowia oraz głęboki głód duchowy. zdrowie i głęboki głód duchowy. To były ich "punkty wejścia w głoszeniu Ewangelii. Takie zgromadzenia jak Skalabrynianie nadal ewangelizują, bo widzą potrzeby ludzi. ewangelizują, bo widzą potrzeby ludzi; w ich przypadku migrantów, uchodźców i marynarzy. migrantów, uchodźców i marynarzy.

Jeden jednym z największych zagrożeń dla ewangelizacji jest zadowolenie z tego, co działało w przeszłości i brak dynamizmu to, co sprawdziło się w przeszłości, a brakuje dynamiki, by zrozumieć i docenić zmieniający się świat, nie mając odwagi "wypłynąć na głębię", w morzu, które się zmienia. zmieniający się świat, brak odwagi, by "wypłynąć na głębię", w morzu, które może być niebezpieczne i wrogie. może być niebezpieczny i wrogi. Niektóre "znaki czasu" stanowią wielkie wyzwanie wykorzystywanie seksualne nieletnich przez duchownych, migracja i uchodźcy, sekularyzacja, sprawy życiowe. Wyzwaniem dla misjonarzy jest przyjęcie że te znaki "kształtują" naszą posługę i że musimy proponować odpowiedzi za pomocą pojęć i słów, które mają sens. i słowa, które mają sens dla ludzi, nie umniejszając ani nie fałszując w żaden sposób pomniejszać lub fałszować Ewangelię w jakikolwiek sposób.

-Czy wśród katolików dominuje jakaś rasa lub sektor społeczny?

Na stronie Chrześcijaństwo stanowi około 80 % ludności. Około 6,5 % są katolikami, czyli około 3,4 mln osób. Największa liczba Katolików można znaleźć na terenach zuluskich, ewangelizowanych przez pierwszych odważnych misjonarzy z miejscowego misjonarzy z miejscowej ludności, oblatów i marianów.

Około 80 % katolików z RPA to "czarni"; około 300 tys. to "kolorowi" (czyli rasa mieszana); a około 300 tys. to "biali". (czyli rasy mieszanej); a około 300 tys. to "biali". Nie trzeba dodawać, że że ta klasyfikacja rasowa jest absurdalna, ponieważ każdy test DNA wykaże, że każdy osobnik w każdym osobniku szeroki zakres rodowodu. Być może najważniejsze jest, aby zauważyć że największe rozpowszechnienie katolicyzmu jest wśród ludzi biednych: tych, którzy byli kiedyś dyskryminowani i nadal walczą dyskryminowani i nadal borykają się z problemami ekonomicznymi.

-Byłeś "obserwatorem" podczas ostatnich wyborów, szóstych od zakończenia apartheidu i drugich od śmierci Mandeli. koniec apartheidu i drugi od śmierci Mandeli. Czy system zrodzony w 1994 roku jest skonsolidowany? system zrodzony w 1994 roku skonsolidowany?

Mam był obserwatorem wyborów przy kilku okazjach, na różnych poziomach. Ostatni wybory - do rządu krajowego - były inne, w tym sensie, że po raz pierwszy od 1994 r. że po raz pierwszy od 1994 roku wyglądało na to, że mogą one zostać przyćmione przez przemoc polityczną. przemoc polityczna. W KwaZulu-Natal nie brakowało przemocy politycznej, co ciekawe, głównie wśród członków partii rządzącej, bardziej niż w rządzie KwaZulu-Natal. między członkami partii rządzącej, a nie między różnymi partiami politycznymi. strony. Pojawiły się uporczywe pogłoski, że przemoc może je nawet zablokować w niektórych miejscach. zablokować je w niektórych miejscach. Tak się nie stało. Pojawiły się trudności - jak np. rzekomy rzekome "podwójne głosowanie" w niektórych miejscach - ale przebiegły sprawnie, spokojnie i z dobrym humorem. i w dobrym humorze.

Nie Nie mam wątpliwości, że były one wolne i sprawiedliwe, a wynik odzwierciedla wolę większości wyborców. woli większości wyborców. Byłem obserwatorem w rejonie Cape Town W rejonie Kapsztadu, wraz z liderami innych religii, skupiliśmy się szczególnie na lokalach wyborczych lokale wyborcze, które mogą być problematyczne, w tym ten w więzieniu Pollsmoor. Więzienie Pollsmoor. Poza drobnymi nieprawidłowościami (jak np. jeden lokal wyborczy, który został otwarty z opóźnieniem) wszystko przebiegło sprawnie. późno) wszystko poszło dobrze. Nie ma wątpliwości, że demokracja w RPA dojrzewa. RPA. Mamy wolność słowa i zrzeszania się, wolną prasę i podział władzy, z kontrolą i równowagą. podział władzy, z kontrolą i równowagą. Informowany poinformowani czytelnicy wiedzą, że byliśmy wstrząsani licznymi skandalami korupcyjnymi, ale są one w trakcie skandale korupcyjne, ale są one badane: Komisja Zondo bada sprawę korupcyjną znaną jako "State Capture". sprawa korupcyjna znana jako "State Capture". Sądownictwo jest wolne i to działa.

Nawet tak Nie możemy być jednak zadowoleni, bo widać, że niektórzy chcą podważyć i "przywłaszczyć" sobie procesy demokratyczne. chcą podważyć i "przywłaszczyć" sobie procesy demokratyczne. Jest to "bitwa battle royale", która toczy się przede wszystkim między frakcjami partii rządzącej, a determinacja i odwaga będą potrzebne, by Konieczna będzie determinacja i odwaga, aby pokonać siły, które wydają się być skłonne zniszczyć demokrację i wykorzystać ją do służenia demokracji i wykorzystują ją do służenia swojemu egoizmowi i chciwości.

A W związku z tym uważam, że wciąż jest wiele do zrobienia w zakresie edukacji ludzi na temat demokracji, która oznacza coś więcej niż tylko głosowanie. ludzi w demokracji, która oznacza coś więcej niż tylko głosowanie co pięć lat. lat. Ważnym elementem jest aktywny udział w życiu obywatelskim i umiejętność pociągania liderów do odpowiedzialności. i możliwość pociągania liderów do odpowiedzialności: być może właśnie to musimy nadal wzmacniać aby nadal wzmacniać edukację polityczną ludzi.

Chociaż zniknął system dyskryminacji rasowej, nadal istnieją napięcia. Na stronie ludzie mają tendencję do kojarzenia i postępowania z tymi, którzy są do nich podobni, zwłaszcza pod względem rasowym. wyścig. Prawdą jest również, że ogromna przepaść między bogatymi a biednymi w RPA oznacza, że trudno nam powiedzieć, że możemy i ubogich w RPA oznacza, że nie możemy powiedzieć, że jesteśmy "jednym jeden lud". Jeśli gospodarka nie zostanie zreformowana w celu osiągnięcia bardziej sprawiedliwej sytuacji, przyszłość jest przyszłość będzie niepewna i może dojść do narastającej frustracji i przemocy. frustracji i przemocy. Panuje atmosfera złości i beznadziei, ciąży korupcja i brak jasnych planów. Gospodarka Sytuacja gospodarcza jest bardzo poważna: około jednej trzeciej wydatków publicznych przeznacza się na spłatę zadłużenia. dług. Przedsiębiorstwa państwowe (takie jak Eskom, nasz dostawca energii elektrycznej) są mocno zadłużone, a do tego były źle zarządzane i niebezpiecznie źle zarządzane. Obecna sytuacja jest nie do utrzymania. Istnieje powszechne wrażenie (które jest w dużej mierze prawdą), że większość bogactwa jest nadal w rękach białych ludzi; oraz To uniemożliwia nam uzdrowienie naszej rasowej przeszłości. Na stronie faktem jest, że miliony czarnych ludzi pozostaje w ubóstwie.

-Jaki jest udział Kościoła w procesie przebaczenia i pojednania? pojednania?

Prawda i Pojednanie Komisja Prawdy i Pojednania (TRC), która została powołana przez rząd jedności narodowej po demokratycznych wyborach w 1994 r. rząd jedności narodowej po demokratycznych wyborach w 1994 roku, starał się doprowadzić do uzdrowienia i pojednania w następstwie apartheidu, starał się przynieść uzdrowienie i pojednanie w następstwie apartheidu. Oferował on tych, którzy podczas walki o wolność ingerowali w politykę i dopuszczali się naruszeń praw człowieka możliwość przyznania się do swoich czynów, w którym to przypadku mogliby zostać objęci amnestią, w którym to przypadku mogliby zostać amnestionowani za popełnione przestępstwa; a także przewidziano możliwość odszkodowania dla ofiar lub ich rodzin. odszkodowanie dla ofiar lub ich rodzin w niektórych przypadkach. TRC była wielki sukces, istotny czynnik w przejściu do pełnej i wolnej demokracji. demokracja. Pod względem politycznym pozwoliło to ruszyć kraj do przodu, a także dostarczyło informacji wielu ludziom, którzy nie wiedzieli, co się z nimi stało. ludzi, którzy nie wiedzieli, co się stało z ich bliskimi. Niestety były też porażki: niewielu otrzymało odszkodowanie, wiele przestępstw pozostało bez odpowiedzi i, niestety przestępstw pozostawała bez odpowiedzi i mimo przełomu politycznego była nieskuteczna w w uzdrawianiu relacji ponad podziałami kolorystycznymi.

A wielkim zadaniem Kościoła jest dalsze wspieranie i pogłębianie uzdrowienia i pojednania. pojednanie. W tym celu w okresie Wielkiego Postu 2018 roku Kościół zainicjował program refleksji nad program refleksji nad wszechobecnością rasizmu i zabrał go na cały kraj. kraj. Dyskryminacja rasowa nie jest już w prawie, ale rasizm pozostaje realnym problemem. jest nadal realnym problemem. Celem programu wielkopostnego było stanie się ćwiczeniem słuchania, a słuchanie ćwiczenie słuchania, a uczestnicy zostali poproszeni o unikanie uzasadnień, w celu zrozumienia uzasadnienia, aby zrozumieć ból i perspektywę innych. To jest Oczywiście program nie może wymazać głębi postaw rasowych, których nasz kraj doświadczał przez prawie 400 lat. jakie nasz kraj przeżywał przez prawie 400 lat. Dlatego też Kościół w Republika Południowej Afryki uznaje za nieuniknioną część swojej misji uzdrowienie podziałów rasowych. podziały rasowe, co zostało dostrzeżone w planie duszpasterskim zatwierdzonym przez biskupów na ostatniej sesji plenarnej w sierpniu 2019 r. sesja plenarna w sierpniu 2019 roku, po wielu latach intensywnych prac.

Dla Zatem: tak, w naszym kraju wciąż istnieje rasizm. W świetle naszych kolonialnych i apartheidowych kolonialnej i apartheidowej przeszłości, byłbym zaskoczony, gdyby tak nie było. Ale były wielkie postępy w normalizacji społeczeństwa, i generalnie ludzie są pełni szacunku i uprzejmości dla ludzie są na ogół pełni szacunku i uprzejmości wobec siebie.

Bez W tym kontekście pojawiają się jednak dwie istotne kwestie. Pierwszym z nich jest uznanie że niektórzy wykorzystują retorykę rasową na swoją korzyść i dla postępu swojej sprawy, zwłaszcza ruchy populistyczne. ich sprawy, zwłaszcza ruchy populistyczne. Podobnie inni wykorzystywali i nadal wykorzystują ją do odwrócenia uwagi od własnych działań i przestępstw, zwłaszcza korupcji. działania i przestępstwa, zwłaszcza korupcyjne. Taka retoryka jest niepokojąca i niebezpieczne. W świecie mediów znacznie łatwiej jest teraz rozpalać emocje i manipulować warunkami, które na to pozwalają. rozpalać emocje i manipulować warunkami, które im to umożliwiają.

Na stronie Druga sprawa to pytanie: jakiej jedności chcemy? W wielu kraje, w których różne kultury żyją blisko siebie, ludzie pracują lub robią zakupy razem, ale kiedy wracają do domu, często mieszkają w dzielnicach, które są chodzą razem na zakupy, ale po powrocie do domu często mieszkają w dzielnicach, gdzie są ludzie z własnej kultury i wolą ograniczać kontakty z nimi. gdzie są ludzie z własnej kultury i wolą ograniczyć do nich swoje kontakty towarzyskie. Czy odzwierciedla to niedoskonałą jedność, czy też możemy żyć z różnicami w kulturze i praktykach kulturowych, dzieląc tę samą kultury i praktyk kulturowych, podzielając jednocześnie przekonanie, że mamy wspólny los i potrzebujemy siebie nawzajem. mamy wspólne przeznaczenie i potrzebujemy siebie nawzajem?

Ten wpływa na życie Kościoła. Prosty przykład: podczas apartheidu różne rasy musiały żyć w różne rasy musiały żyć w wyznaczonych obszarach. W związku z tym często zdarzało się, że parafia posiadała Parafia miałaby kilka kościołów parafialnych w różnych strefach rasowych: jeden kościół w strefie białej, jeden w jeden kościół w obszarze białym, jeden w obszarze kolorowym i jeden w obszarze czarnym. czarny obszar. Dziś oczywiście każdy ma prawo iść do wybranego przez siebie kościoła, ale nadal istnieją odrębne kościoły, które pozwalają na różnice w wyrażaniu wiary. wiary. Uważam, że ludzie powinni mieć możliwość modlenia się w swoim języku, śpiewania muzyki w swoim języku. śpiewać muzykę z własnej kultury i świętować w koncepcjach kulturowych, które są dla nich znaczące i im służą. które są dla nich znaczące i służą im do pogłębiania wiary; istnieje parafialna rada duszpasterska, parafia parafialna rada duszpasterska, rada gospodarcza itd. a trzy strony spotykają się na ważnych uroczystościach np. ważnych świąt, takich jak Pierwsze Komunie, Bierzmowania czy dni rodziny. Czy na tych liniach można budować jedność? Czy jest to najlepsza, najwłaściwsza odpowiedź? Czy jest to najlepsza odpowiedź, najwłaściwsza w epoce postapartheidu? Czy powinniśmy iść w kierunku liturgii i iść w kierunku wspólnie uzgodnionego wyrazu liturgicznego i rodzaju tożsamości, czy też powinniśmy nadal pozwalać na różnorodność, starając się nie dopuścić, by stała się ona ekskluzywnością? wyłączność? To niektóre z pytań, przed którymi stajemy.

-W latach pańskiej kadencji jako przewodniczącego Konferencji Episkopatu do 2018 r. były płynne relacje z władzami, Czy nadal tak jest?

Na stronie Ogólnie rzecz biorąc, relacje między Kościołem a rządem stały się w ostatnich latach łatwiejsze. łatwiejsze w ciągu ostatnich kilku lat. Podczas mojej kadencji jako prezesa Konferencja Miałem zaszczyt uczestniczyć w owocnych i produktywnych spotkaniach z rządem. produktywne spotkania z rządem. Wydaje się, że władze cywilne są zainteresowany rozwijaniem tych relacji, z Kościołem katolickim i w ogóle z grupami religijnymi. grupy religijne w ogóle. Chcemy ją nadal udoskonalać, a przy tym Jednocześnie jesteśmy świadomi politycznej płynności, przez którą przechodzi Republika Południowej Afryki i i możliwość prób "porwania" Kościoła. Ze strony W istocie uważamy, że takie próby już były. Dlatego będziemy nadal próbować pogłębić nasze relacje z władzami cywilnymi, ale będziemy ostrożni w takim podejściu. w takim podejściu. Nowy przewodniczący Konferencji Episkopatu, bp Sithembele Anton Sipuka, zaznaczył w przemówieniu otwierającym sierpniowe plenum Konferencji Episkopatu, że będzie kontynuował tę linię działania. August, że będzie kontynuował tę linię postępowania. W najbliższym czasie spotka się z prezydent kraju wraz z kierownictwem Rady Kościołów RPA.

-Kościół katolicki w RPA należy do Rady Kościołów. Czy jesteś zadowolony z klimatu stosunków ekumenicznych? I jak są relacje z muzułmanami?

Co ciekawe apartheidu pomogły kościołom i grupom religijnym zjednoczyć się we wspólnej walce o godność i sprawiedliwość ludzi. wspólna walka o godność narodu i o sprawiedliwość. Nawet jeśli nie rozstrzygnął on kwestii doktrynalnych doktrynalnych, ta wspólna sprawa pozwalała ludziom różnych wyznań i religii współpracować, spotykać się różnych wyznań i religii do współpracy, do wzajemnego poznawania się i do rozwijania relacje zawodowe wśród liderów. Wyjątkiem był holenderski kalwinista Kalwiński Holenderski Kościół Reformowany, który w tamtych latach był ściśle związany z rządem apartheidu. rząd apartheidu w tamtych latach; później przywódcy tego kościoła stawili się przed TRC. przed TRC (podobnie jak Kościół katolicki) i wyraził głęboki żal z powodu nadania szacunku i dając szacunek i teologiczne uzasadnienie dla apartheidu. Od tego momentu stosunki między DRC a TRC Stosunki między DRK a Kościołem katolickim znacznie się pogłębiły i prowadzimy regularny dialog z Kościołem katolickim. znacząco, i prowadzimy regularny dialog. Kościół katolicki to. Kościół katolicki jest również pełnoprawnym członkiem Rady Kościołów RPA, Również w tym przypadku związek jest pozytywny. Nigdy nie możemy być w pełni zadowoleni z tych relacji, które zawsze można poprawić, ale wielkim błogosławieństwem jest to, że relacje robocze są błogosławieństwo, że relacje robocze są tak dobre. Konieczne będzie jednak podejmować również dialog i debatę na temat różnic doktrynalnych, aby poprawić nasze wzajemne zrozumienie. aby poprawić nasze zrozumienie siebie nawzajem.

Związek między Kościołem a islamem jest interesująca. Muzułmanie stanowią 2 % ogółu ludności. ogółu ludności. Pierwsi przybyli do Afryki Południowej jako niewolnicy od XVI wieku, przywiezieni przez. XVI wieku, przywiezione przez. Holenderska Kompania Wschodnioindyjska ze wschodu, zwłaszcza zwłaszcza z Malezji. Stali się oni częścią uciskanego narodu wraz z rdzennymi mieszkańcami RPA, a to stworzyło rdzennych mieszkańców RPA, a to tworzyło między nimi więzi. Na przykład, muzułmanie i Muzułmanie i chrześcijanie nadal żyją razem w dobrym sąsiedztwie w Kapsztadzie, uczestniczcie wzajemnie w swoich świętach i cierpieniach, i zawsze starajcie się sobie pomagać. aby sobie pomóc. W czasie ramadanu często zdarza się, że jestem zapraszany do jednego z meczetów, aby przemówić do muzułmanów. meczetów, aby przemówić do uczestników. Ekstremizm był nieobecny wśród muzułmanów w RPA, choć w pojedynczych przypadkach pojawiają się pewne oznaki. odosobnione przypadki. Niestety, odnotowano kilka (nieliczne) ataki na meczety, czasem jako przestępstwo z nienawiści, a innym razem być może z rąk konkurencyjnej frakcji muzułmańskiej. frakcja. Oczywiście działania te zagrażają pokojowemu współistnieniu i akceptacji. pokojowe współistnienie i akceptacja.

-Papież Franciszek wzywa do opieki nad migrantami i uchodźcami. Jak to się realizuje w RPA? w RPA?

Jak w prawie wszystkich krajach problem uchodźców i migrantów jest prawdziwą troską duszpasterską. troska duszpasterska. Na całym świecie jest ruch ludzi i moim zdaniem tego ruchu nie da się zatrzymać, tego ruchu nie da się zatrzymać. Musimy ją przyjąć, zaakceptować i zarządzać nią najlepiej jak potrafimy. najlepiej jak potrafimy.

Jest to bardzo smutne, ale w RPA doszło do kilku bardzo poważnych ataków ksenofobicznych na uchodźców czy migrantów. uchodźców lub migrantów. Ostatnio w rejonie KwaZulu-Natal doszło do ataków na zagranicznych kierowców ciężarówek, w niektórych przypadkach ze skutkiem śmiertelnym. w rejonie KwaZulu-Natal, w niektórych przypadkach z ofiarami śmiertelnymi. Prawdopodobnie Trzeba też chyba powiedzieć, że większość z nich miała podłoże ekonomiczne, bo część uchodźców otwiera co uchodźcy otwierają to, co nazywa się spazamałe sklepy osiedlowe oferujące podstawowe artykuły gospodarstwa domowego a niektórzy lokalni sklepikarze, którzy czują się zagrożeni, mogli podżegać do przemocy wobec uchodźców. mógł podżegać do przemocy wobec uchodźców.

Do tej pory Jak dotąd RPA przyjęła inne podejście do uchodźców niż inne kraje. Nie ma obozów dla uchodźców, a celem jest ich integracja z lokalnymi społecznościami. społeczności. Myślę, że to bardzo mądre podejście, ale czasem sprawia, że są bardziej narażeni. bezbronny. Warto zauważyć, że większość ksenofobicznych ataków była skierowana przeciwko uchodźcom z innych krajów afrykańskich. przeciwko uchodźcom z innych krajów afrykańskich.

Duszpasterz podejście w Kapsztadzie polega na integracji migrantów i uchodźców z lokalną wspólnotą parafialną. wspólnota ich lokalnej parafii. Jednocześnie wiemy, że ich ogólny i duchowy dobrostan wymaga, aby mogli się spotykać i modlić w swoim języku. Dlatego w St. Francis W parafii św. Franciszka raz w miesiącu odbywa się niedzielna Msza św. dla Nigeryjczyków, a w niedzielę jest Nigeryjczycy, a w katedrze jest msza dla ludu Zimbawue, czy dla ludu Syro-Malabar w St. Clare. w St. Clare's. W każdym miesiącu są przynajmniej trzy niedzielne msze dla osób francuskojęzycznych, którzy stanowią największą grupę językową wśród migrantów. Mamy też kapelanie i msze dla wspólnot koreańskich, polskich, niemieckich, włoskich, portugalskich, holenderskich, Społeczności portugalskie, holenderskie i malawijskie. Grupy te mają również inne okazje do modlitwy i spotkania, ale ogólnym celem jest ich integracja z lokalnymi parafiami. lokalne parafie. Raz w roku obchodzimy "Festiwal Narodów", który łączy wszystkie grupy kaplicy. gromadzi wszystkie grupy kapelanów i wszystkich innych, którzy chcą w nim uczestniczyć, świętować różnorodność i jedność jako dary od Boga. Obchody Po Mszy św. następuje wspólny posiłek różnych narodów i kilka kulturalnych ekspresja kulturalna.

-Jak Kościół w RPA przeżywa troskę o ubóstwo i ochronę środowiska? dbać o środowisko?

Na stronie 2016 roku plenum regionalnych konferencji biskupów (IMBISA) w Maseru, Lesotho, miało za główny temat (Lesotho), której głównym tematem było wdrożenie Laudato Si w dziewięć krajów objętych systemem IMBISA. Każda konferencja biskupów zaprojektowała swój własny swój własny plan działania w tym zakresie. Konferencja Biskupów Katolickich RPA Konferencja Biskupów Katolickich RPA (SACBC) przeprowadza obecnie ocenę tego, co udało się osiągnąć w tym zakresie. w tym zakresie.

Na stronie W Kapsztadzie skupiono się przede wszystkim na wodzie, ze względu na bardzo poważną suszę, którą cierpieliśmy od 2015 r. do połowy 2018 r. Metropolia Cape Kapsztad, zamieszkały przez ponad 4 miliony ludzi, był na skraju wyczerpania wody, ponieważ populacja wody, ponieważ ludność gromadziła zapasy wody na tak zwany "dzień zero", kiedy to krany miały się wyczerpać. kiedy krany będą suche. Władze prowincji nałożyły surowe ograniczenia wody, takie jak dwuminutowe prysznice, i udało się zmotywować ludność do zmniejszenia zmotywował ludność do zmniejszenia zużycia wody o ponad połowę. Świadomość potrzeby posiadania wody była bardzo duża, a to prowadziło do jawnej zmiany zachowań. doprowadziły do wyraźnej zmiany zachowania. Kościół brał czynny udział z jego głoszenie nauki Laudato Si i zachęcanie do zmiany zachowań, oraz a także otworzył drogę do praktycznych sposobów oszczędzania wody, takich jak instalacja w parafiach zbiorników o pojemności 5 tys. litrów w celu zatrzymania wody. zainstalowanie w parafiach zbiorników o pojemności 5 tys. litrów w celu zatrzymania wody deszczowej lub wykorzystanie już zużytej wody w gospodarstwach domowych wody lub wykorzystanie już zużytej wody w urządzeniach domowych. SACBC udało się również zapewnić, że "Niedziela Stworzenia" jest obchodzona w września i poprzedzona nowenną przygotowawczą skupioną na darze ziemi. ziemi. Wiele jeszcze trzeba zrobić, ale wierzę, że katolicy są teraz bardziej świadomi potrzeby dbania o ziemię. że musimy się troszczyć o ziemię, i to nie tylko z powodów praktycznych, ale także teologicznych z powodów praktycznych, ale także z motywacji teologicznych i duchowych.

Na stronie Papież Franciszek ściśle powiązał ubóstwo z troską o środowisko naturalne, zauważając, że to prawie zawsze ubodzy cierpią najbardziej środowiska, zauważając, że prawie zawsze to biedni najbardziej cierpią z powodu szkód w środowisku. szkody środowiskowe. Jak już podkreśliłem, Republika Południowej Afryki jest dotknięta ubóstwem. Na stronie oficjalna liczba bezrobotnych wzrosła do 29 % potencjalnej siły roboczej, ale w rzeczywistości jest ona znacznie wyższa. w rzeczywistości jest on znacznie wyższy. Według danych statystycznych RPA więcej 53 % ludności żyje w ubóstwie (ok. 30 mln osób), jeśli przyjmiemy górną granicę stopy ubóstwa jako. 992 randów (67 dolarów) miesięcznie jako górna granica wskaźnika ubóstwa. Tak wysoka częstotliwość występowania ubóstwa budzi wielkie zaniepokojenie, ponieważ narusza godność osoby ludzkiej, pogłębia ubóstwo i zwiększa bezbronność osób ubogich. godność osoby ludzkiej, zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia przemocy, prowadzi do frustracji i frustratów wśród młodych ludzi. Narusza ona godność osoby ludzkiej, zwiększa możliwość stosowania przemocy, doprowadza młodych ludzi do frustracji i otwiera drzwi do niesprawiedliwości związanej z nierównością. W ostatnich etapach mojego przewodnictwa w SACBC, a podjął je nowy przewodniczący, zaprosiłem do dialogu z SACBC. po objęciu władzy przez nowego prezydenta, zaprosiłem do dialogu na temat nowego systemu gospodarczego, który mógłby rozwiązać problem ogromnej nierównowagi i umożliwić podział bogactwa RPA między wszystkich jej mieszkańców. dzielony przez wszystkich jego mieszkańców. W tym kontekście ważne jest również, aby Kościół dać nadzieję, aby ludzie nie wpadli w cykl rozpaczy: sprawy nie muszą toczyć się dalej tak, jak się toczą. rzeczy nie muszą pozostać takie, jakie są; istnieją możliwości rozwiązania głównych problemów; i będziemy nadal motywować i motywować problemy; i będziemy nadal motywować i interweniować u władz publicznych. władze.

Jest Należy zauważyć, że wiele diecezji w naszym kraju prowadzi programy rozwojowe, których celem jest kształcenie młodych ludzi w umiejętnościach zwiększających ich programy szkolące młodych ludzi w zakresie umiejętności, które zwiększają ich szanse na znalezienie pracy. znaleźć pracę. Nie skupiają się tylko na umiejętnościach "twardych" (jak hydraulika czy branża turystyczna), ale także na umiejętnościach "miękkich". czy branży turystycznej), ale także na umiejętnościach "miękkich", które umożliwiają młodym ludziom angażowanie się w działania skupiające się na zajęcia, które koncentrują się na relacjach z innymi ludźmi, takie jak zarządzanie konfliktem czy zachowanie podczas rozmowy kwalifikacyjnej. zarządzanie konfliktem czy jak zachować się na rozmowie kwalifikacyjnej. To jest kropla w Jest to kropla w morzu w porównaniu z efektywnymi potrzebami, ale dotyczy życia ludzi życie ludzi i robi dla nich różnicę.

-Afrykańczycy charakteryzują się silnym poczuciem rodziny, jaka jest rodzina w RPA? Rodzina z RPA?

On ma rację Afrykanie przywiązują dużą wagę do rodziny, zwłaszcza tej rozszerzonej. rodzina. Niestety, sytuacja rodzinna w RPA jest bardzo poważna. My Dotyka nas ta sama choroba, co prawie każdy inny kraj na świecie, ale mamy swoją własną, szczególną słabość. ale mamy też swoją własną, szczególną kruchość. Badania przeprowadzone przez południowoafrykański Instytut Instytut Stosunków Rasowych w 2011 roku stwierdził, że tylko jedna trzecia dzieci w RPA żyje i dorasta z dwójką dzieci. RPA żyją i dorastają z obojgiem rodziców. Większość (48 %) dorasta z żyjących, ale nieobecnych rodziców. 100 tys. dzieci dorasta w gospodarstwach domowych, w których głową jest dziecko. głowa to dziecko.

Istnieją różne czynniki, które to tłumaczą: osłabienie małżeństwa i rodziny, które dotyczy większości krajów świata rodzina, która dotyczy większości krajów na świecie; nasza szczególna historia apartheidu, który rozdzielał rodziny historia apartheidu, który rozdzielił rodziny przez system pracy masowej migracji; utrata życia z powodu pandemii HIV/AIDS system migracyjny; utrata życia z powodu pandemii HIV/AIDS; poważna zmiana w duże przesunięcie w wartościowaniu moralności seksualnej itp. To byłoby złe myśleć, że ten smutny stan rzeczy dotyczy tylko jednego sektora społeczeństwa: dotyczy wszystkich sfer. społeczeństwo: dotyczy wszystkich sfer.

Z często biedni muszą dokonywać kompromisów, aby utrzymać rodzinę. Rodzic może zostawić dziecko pod opieką krewnych, aby szukać pracy w innym miejscu. praca w innym miejscu. Większość ludzi ceni sobie rodzinę, która jak wiadomo jest podstawową komórką społeczeństwa i rodziny. większość ludzi ceni sobie rodzinę, która, jak wiemy, jest podstawową komórką społeczeństwa i Kościoła. Małżeństwo i rodziny są jednym z centralnych obszarów nowo opracowanego Planu Pastoralnego SACBC. plan. Cytuję: "Parafia może pomóc rodzicom i rodzinom w ich codziennych zmaganiach, jak również w sytuacjach szczególnych w ich codziennych zmaganiach, a także w sytuacjach szczególnych: domy niepełne, rozwody, wdowieństwo i sieroctwo, rozwód, wdowieństwo i sieroctwo. Osoby, które potrzebują pomocy w opiece nad obowiązkami w swojej dalszej rodzinie, a także oczekiwania wynikające z kultury i tradycji, mogą również znaleźć pomoc w parafii i może również znaleźć pomoc w parafii i w diecezji... Parafialna Rada Duszpasterska ma za zadanie rozpoznać i działać na rzecz Parafialna rada duszpasterska powinna rozpoznawać i współpracować z organizacjami i ruchami kościelnymi, które wspierają życie rodzinne. które wspierają życie rodzinne.

-W tym kontekście, czy są powołania do kapłaństwa i życia zakonnego?

Na stronie W ostatnich latach wzrosła liczba młodych mężczyzn oddających się kapłaństwu diecezjalnemu. kapłaństwo diecezjalne. Zakony, zwłaszcza te z Zakony, zwłaszcza zakonne, odnotowały spadek powołań i starają się przyciągnąć do życia zakonnego mieszkańców RPA. aby przyciągnąć mieszkańców RPA do życia zakonnego. Wiele domów formacyjnych dla zakonników ma powołania z pobliskich krajów. dla zakonników mają powołania z pobliskich krajów, takich jak Zimbabwe, Zambia, Malawi itp, Malawi itp. ale mało powołań z RPA. W niektórych zamówieniach są oznaki zmiany, ale jest ona raczej powolna.

Istnieją Jest kilka powodów tego spadku powołań w RPA. Po pierwsze, oczywiście, rodziny rodziny mają mniej dzieci, a więc są bardziej zainteresowane tym, aby ich dzieci kontynuowały linię rodziny lub wspierały dzieci, aby kontynuować linię rodziny lub wspierać rodziców na starość i zapewnić i wspierać pozostałe rodzeństwo. W rzeczywistości wolność wywalczona w w 1994 roku ustąpiły miejsca nierealistycznym oczekiwaniom dotyczącym możliwości ekonomicznych i awansu osobistego. awans osobisty.

Istnieją nowe wyzwania dla formacji kapłanów i zakonników. W przeszłości można było założyć że prawie wszystkie powołania pochodziły ze stabilnych wierzących rodzin. Ale, jak ja Jak już powiedziałam, życie rodzinne w RPA cierpi, a dzieci dorastają w rodzinach niepełnych lub rozbitych, a nawet w w rodzinach niepełnych lub rozbitych, a nawet w rodzinach znęcających się, i dorastają z traumą przemocy. Ponadto dzieci w RPA są narażone na pornografię i aktywną seksualność od najmłodszych lat, i są istotne aspekty, które należy wziąć pod uwagę. Istnieją zasadnicze aspekty, które należy uwzględnić w kształceniu księży i zakonników. religijnych.

-Patronką Kapsztadu jest Matka Boska od Ucieczki do Egiptu, a patronką kraju - Wniebowzięcie Matki Boskiej. Jak wygląda pobożność i praktyki religijne w Kapsztadzie? praktyki religijne?

Na stronie Ogólnie rzecz biorąc, mieszkańcy RPA są głęboko uduchowionym narodem. Większość z nich należy do należą do "afrykańskich kościołów tradycyjnych", które łączą wierzenia tradycyjne i chrześcijańskie. tradycyjnych i chrześcijańskich przekonań. Istnieje wiele innych kościołów i religii; sporo z nich nie "praktykuje" swojej wiary regularnie, w sensie uczęszczania na nabożeństwa. nie praktykują regularnie swojej wiary, w sensie uczestniczenia w nabożeństwach. nabożeństwa kościelne; a inni są ateistami lub agnostykami.

Bez Jest jednak głębokie poczucie transcendencji, tego, że jesteśmy stworzeni i że istnieje żywy Bóg. stworzone i że istnieje żywy Bóg. Ludzie mają generalnie szacunek do wiary jako takiej oraz do księży czy pastorów. księży czy pastorów; wiele osób modli się, niekoniecznie chodząc do kościoła. koniecznie chodzić do kościoła. W Kościele katolickim szacujemy, że regularne uczestnictwo we Mszy św. w niedzielę w naszych parafiach, przynajmniej w Kapsztadzie, wynosi 22 1 Kapsztad, to 22 % katolików zamieszkałych w archidiecezji. Ten nie oznacza czynnej niechęci do Kościoła czy odrzucenia wiary. wiary. Często jest to apatia ("są inne rzeczy do zrobienia") lub konsekwencja błędnego sakramentalnego spojrzenia na Kościół. błędna sakramentalna wizja Kościoła, która prowadzi do uznania jej za ważną już w momencie przyjęcia przez dzieci chrztu. ważne, gdy dzieci mają być ochrzczone, przystąpić do Pierwszej Komunii Świętej lub Bierzmowania, lub gdy są bierzmowania, czy też podczas odprawiania pogrzebów. Podobnie jest w wielu krajach dzisiejszego świata. wiele krajów na świecie.

Na stronie Katolicy w Republice Południowej Afryki darzą wielką miłością św. Maryję i, jak to się mówi, powierzyliśmy się Maryi Maryję Wniebowziętą powierzyliśmy jako naszą patronkę. Archidiecezja Kapsztad został powierzony od samego początku Matce Bożej od Ucieczki do Egiptu, wyczuwając jedność Egipt, dostrzegając jedność między najbardziej wysuniętym na południe wierzchołkiem, w Afryce Południowej, a odległym krajem Egiptu, w daleki kraj Egiptu na północy. To nie tylko daje nam poczucie jedności z naszymi afrykańskimi braćmi i siostrami oraz naszej wspólnoty z tym wielkim kontynentem, ale także tego wielkiego kontynentu, ale także przypomina, że Pan Jezus z Maryją i Józefem postawił stopę na Maryja i Józef postawili stopę na afrykańskiej ziemi, że w Afryce znaleźli schronienie i przyjęcie, że Afryka była dla nich w Afryce, że Afryka była dla nich miejscem bezpieczeństwa. Dla wielu Południowych Afrykanów różaniec to potężna modlitwa i ciekawe, że nie tylko katolików. Katolicy. Niektórzy z innych wyznań kupują różaniec być może jako symbol ochrony, którą może im przynieść. ochrony, jaką może im przynieść, ale coraz częściej dlatego, że chcą się nauczyć, jak się nią modlić. aby się nim modlić.

-Jakie są priorytety Konferencji Episkopatu na tym etapie?

Na stronie swoje otwierające przemówienie plenarne w sierpniu 2019 r., bp Sipuka kontynuował i rozwijał wiele kwestii, nad którymi pracowali biskupi. kontynuował i pogłębiał wiele spraw, nad którymi pracowali biskupi. Nadrzędnym tematem obrad plenarnych było zabezpieczenie dzieci, a bp Sipuka Sipuka przedstawił szczegółowe sprawozdanie z lutowego spotkania w Rzymie przewodniczących konferencji episkopatów z biskupami. konferencji biskupów z Ojcem Świętym. Nadużycia seksualne były tragedia w Kościele, i jesteśmy głęboko zawstydzeni, że to się stało i w jaki sposób zostało potraktowane. oraz sposób, w jaki została ona potraktowana - i zatuszowana - przez niektórych biskupów. Uznajemy szkody, jakie ta ludzka grzeszność wyrządziła misji Chrystusa, i zobowiązujemy się do zapewnienia, że Kościół jest Dokładamy starań, aby Kościół był bezpiecznym miejscem dla dzieci. dzieci. Spędziliśmy czas na studiowaniu dokumentu Vos Estis Lux Mundi i jego praktyczne zastosowanie w dziedzinie, której dotyczy nasza konferencja.

Na stronie sytuacji społeczno-gospodarczej i politycznej w RPA, bp Sipuka mówił o potrzebie położenia kresu narastającej przemocy, o Biskup Sipuka mówił o konieczności położenia kresu narastającej przemocy, korupcja i konieczność wprowadzenia nowego porządku gospodarczego. Kościół będzie nadal te priorytety.

Na stronie biskupi zatwierdzili nowy plan duszpasterski dla Afryki Południowej. Afryka. Rozpoczęto ją po wielu latach konsultacji, a pierwszy projekt powstał po powołaniu zespołu zadaniowego w maju 2017 r. nastąpiło po powołaniu zespołu zadaniowego w maju 2017 r. Wizja plan jest Ewangelizacja wspólnoty poprzez służbę Bogu, człowiekowi i całemu stworzeniu". całe stworzenie".. Deklaracja misji, która podsumowuje jej cele, to: "My, Kościół, rodzina Boża w Afryce Południowej, zobowiązujemy się do współpracy z innymi dla dobra wszystkich, odpowiadając na wołanie ubogich i najuboższych. współpracować z innymi dla dobra wszystkich, odpowiadając na wołanie ubogich i wołanie ziemi i wołanie na ziemi poprzez uwielbienie, głoszenie Słowa Bożego, formację, publiczną obecność Boga, formacji, obecności publicznej, rozwoju człowieka i troski o stworzenie. tworzenie"..

Na stronie osiem podstawowych obszarów to punkty, które poruszyliśmy w całym tym wywiadzie: 1) ewangelizacja wywiad: 1) ewangelizacja; 2) formacja i umocnienie świeckich; 3) życie i posługa kapłanów oraz 3) życie i posługa kapłanów i diakonów; 4) małżeństwo i rodzina; 5) młodzież; 6) sprawiedliwość, pokój i rodziny; 5) młodzież; 6) sprawiedliwość, pokój i niestosowanie przemocy; 7) uzdrawianie i leczenie przemocy; 7) uzdrowienia i pojednania; 8) troski o stworzenie i środowisko. 8) troska o stworzenie i środowisko naturalne. Z nich będzie wypływał impuls dla ewangelizacyjnych i duszpasterskich wysiłków Kościoła w przyszłości. wysiłki duszpasterskie Kościoła w przyszłości.

Biuletyn informacyjny La Brújula Zostaw nam swój e-mail i otrzymuj co tydzień najnowsze wiadomości z katolickim punktem widzenia.
Banery reklamowe
Banery reklamowe